Olimpia

Jest to łacińska forma żeńska imienia greckiego Olympiás. Zostało to imię utworzone od nazwy góry Olimp, siedziby Zeusa, bądź też od nazwy miasta Olimpia na Peloponezie. W miejscowości tej, w gaju nad Alfejosem, odbywały się od r. 776 przed Chr. igrzyska sportowe na cześć Zeusa.

Imię to jest u nas znane, ale używane bywa rzadko. Z okresu staropolskiego brak potwierdzeń. Pojawia się ono w dobie klasycyzmu, wraz z modą na sztukę i literaturę klasyczną.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Olympia. Olympias, fr. Olympe, ros. Olimpija.

Święta Olimpia urodziła się w r. 361 lub 368 w znakomitej rodzinie cesarskich dostojników Konstantynopola. W r. 386 poślubiła byłego prefekta miasta, Nebrydiusza. Jej ślub osobnym utworem uczcił św. Grzegorz z Nazjanzu. Małżeństwo nie było szczęśliwe, bo Nebrydiusz zmarł po dwudziestu miesiącach. Cesarz Teodozjusz Wielki postanowił wówczas wydać młodą wdowę za jednego ze swych krewnych. Olimpia mimo wielokrotnego nacisku odmówiła. Zrezygnowawszy z powtórnego małżeństwa, zwróciła się całkowicie ku życiu ascetycznemu i pobożności. Ze swych bogatych zasobów hojnie rozdzielała jałmużny i łożyła na potrzeby kościołów. Patriarcha Nektariusz w uznaniu tych zasług mianował ją diakonisą, co wobec jej młodego wieku było wówczas czymś wyjątkowym. Oddając się sprawom chrześcijańskiej dobroczynności, nie stroniła Olimpia od zainteresowań intelektualnych. Rozczytana w Piśmie Św., orientowała się w wielu zagadnieniach teologicznych. Jej to Grzegorz z Nyssy dedykował swój komentarz biblijny. Potem znalazła się w bliskim otoczeniu św. Jana Chryzostoma, którego przyjaźń szczególnie sobie ceniła. Do końca próbowała ratować go przed wygnaniem, gdy zaś ono nastąpiło, starała się za wszelką cenę łagodzić jego uciążliwość. Św. Jan skierował do niej siedemnaście listów, które się szczęśliwie zachowały. Ta wierność okupiona została niejedną przykrością, którą wycierpieć musiała ze strony panujących. Oni to w końcu zmusili ją do opuszczenia stolicy. Przeniosła się wtedy do Cyzyku, a potem do Nikomedii. Tam zmarła 25 lipca 408 roku. Grecy wspominali ją 24, 25 lub 26 lipca, a Martyrologium Rzymskie 17 grudnia. W nowym Martyrologium przywrócono termin właściwy - 25 lipca.