Imiona świętych

Imię żeńskie pochodzenia grecko-chrześcijańskiego. Jako wyraz pospolity (r. ż.) anástasis znaczy 'powstanie, zmartwychwstanie'. W charakterze imienia Anástasis kryła się zapewne aluzja do zmartwychwstania Chrystusa. W Polsce nie było częste, chociaż poświadczone jest już w 1220 r. Oczywiście przyszło...

Późnogreckie, zapewne dopiero chrześcijańskie imię męskie Anastásios, utworzone od pierwotnie żeńskiego imienia Anástasis (por. ANASTAZJA). Do Polski przyszło przez łacinę i nigdy nie było popularne (ze średniowiecza jest poświadczony zaledwie jeden przykład jego użycia). Odpowiedniki obcojęz.: łac....

To męskie późnogreckie imię Basíleios (od II w. wymawiane Basílios) jest ze słowotwórczego punktu widzenia przymiotnikiem od rzeczownika basileús 'wódz, król, cesarz'. Do Polski imię to przyszło przez łacinę późno; wcześniej pojawiło się na Rusi jako Wasyli i Wasyl, przejęte tam wprost z Bizancjum,...

Imię pochodzenia greckiego: Le-nidas / Le-níd-s; złożone jest z członów: lé-n- 'lew' oraz z sufiksu patronimicznego -idas / -ides. Le-nidas / Le-nides to 'pochodzący od Leona, z rodu Leona'. Znamy to imię z dziejów staro­żytnych; nosił je król Sparty Leonidas (V w. przed Chr.), słynny z bitwy pod...

Jest to imię żeńskie pochodzenia germańskiego, którego pierwszym członem jest element Liud- / Liut- 'lud, plemię', zaś drugim -win 'przyjaciel, towarzysz'. Końcowe -a jest cechą rodzaju żeńskiego. W Polsce ze średniowiecza poświadczone jest tylko imię męskie Ludwin, w formie Lutwin (XIII w.); imię...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego (Modestus i żeńskie Modesta), genetycznie cognomen od słowa pospolitego modestus, -a, -um 'umiarkowany, skromny'. Na gruncie chrześcijańskim imię zawiera aluzję do jednej z cnót: modestia, -ae 'umiarkowanie, skromność'. U nas występuje bardzo rzadko. Z okresu staropolskiego...

Jest to łacińska forma żeńska imienia greckiego Olympiás. Zostało to imię utworzone od nazwy góry Olimp, siedziby Zeusa, bądź też od nazwy miasta Olimpia na Peloponezie. W miejscowości tej, w gaju nad Alfejosem, odbywały się od r. 776 przed Chr. igrzyska sportowe na cześć Zeusa. Imię to jest u nas znane,...

Jest to jedno z najstarszych imion łacińskich, tzw. praenomen (imię właściwe). W funkcji imienia własnego użyty został rzeczownik pospolity titus 'dziki gołąb'. Występuje zarówno imię męskie (Titus), jak żeńskie (Tita). Z I w. po n. Chr. znamy postać wodza (któremu cesarz Wespazjan powierzył oblężenie...

Jest to zapożyczone z języka czeskiego dwuczłonowe imię słowiańskie, któremu odpowiadała polska forma Więcesław (Więcsław, Więsław i Więcław). Imię Więcesław poświadczone jest w dokumentach od XII w. w formach: Więcesław, Więcsław, Więsław. Forma czeska upowszechniała się prawdopodobnie od czasów panowania...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, wtórne cognomen utworzone za pomocą sufiksu -inus od formy Victor. Żeńska forma to Victorina. W Polsce imię to przyswojone zostało w formie Wiktoryn i czasem mieszano je z Wiktorem. Dzisiaj jest to imię rzadkie. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Victorinus, fr. Victorin,...