Oliwia

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie żeńska forma gentilicium Olivii. Formą męską jest Olivius. Gentilicium Olivii związane jest etymologicznie z wyrazem pospolitym oliva 'drzewo oliwne, owoc oliwki; oliwka'. Olivia to 'należąca do rodu Olivia'. Mieszano je z Libia na skutek późnołacińskiej wymowy Olibia.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem., wł. Olivia.

W literaturze hagiograficznej odnajdujemy dwie męczennice oznaczane tym imieniem. Jego właściwe brzmienie jest jednak wątpliwe i przemienne. Nie inaczej zresztą przedstawia się historyczność ich postaci i męczeństwa. Jednej i drugiej poświęcamy dlatego króciutkie noty.

Oliwia (Oliwa), czczona w Brescii. Pojawiła się w starym martyrologium, przechowywanym w tym mieście. Potem znaleziono opis męczeństwa, ale okazało się, że skomponowano go bardzo późno. Wedle tej legendy miała wyznać wiarę przed prefektem miasta Aureliuszem, a śmierć poniosła w r. 119. W r. 1518 odkryto rzekomo relikwie męczennicy. Złożono je w kościele kapucynów. Wspomnienie wyznaczano na 5 marca lub 18 kwietnia.

Oliwia (Libia), Eutropia i Leonida. Znano je zrazu z fabularnej Passio S. Febroniae, ale H. Delehaye odkrył, a F. Halkin opublikował w r. 1958 ich własną pasję. W Nisibis, w Mezopotamii, prowadziły podobno życie zakonne w klasztorku, który był siostrzanym w stosunku do ośrodka prowadzonego przez Febronię. Gdy za Dioklecjana wybuchło prześladowanie, zostały aresztowane. Prowadzonym przed sędziego towarzyszył tłum wiernych. Oliwii ścięto głowę, jej towarzyszki zginęły w ogniu. Wspominano je 1 maja, ale do Martyrologium Rzymskiego dostały się pod dniem 15 czerwca.