Ortariusz

Imię pochodzenia germańskiego (w formie zlatynizowanej), złożone z członków: ort- 'ostry, cięty, srogi' i -har 'wojsko'.

W Polsce imię nie było używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Ortarius, fr. Ortaire.

Ortariusz, opat z Landelles. W tym normandzkim klasztorze był najpierw mnichem, potem jego przełożonym. Jako taki przykładał się dzielnie do ewangelizowania kraju. Nie wiemy jednak, kiedy żył, w VI czy też w VII stuleciu. Opactwo znikło w XVII w., ale relikwie świętego zachowały się w kościele parafialnym. Wspomnienie przypada 21 maja.