Pasykrates

Imię pochodzenia greckiego: Pasikrát-s, złożone z członów: pasi- 'wszystkim' i -krat-s 'władający'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Passicrates, Pasicrates, ang., niem. Pasicrates, Pasikrates.

Pasykrates i Walencjon (Walentyn-). Wspomnienie, które synaksarium konstantynopolitańskie pod dniem 24 kwietnia poświęca tym męczennikom, wywodzi się niewątpliwie z zagubionej, ale wiarogodnej Passio. Byli żołnierzami, a pochodzili z Durostorum, w Mezji (dziś Silistra, w Bułgarii). Gdy odmówili złożenia ofiary bogom, zostali aresztowani, potem poddani torturom. Walencjon bliski był załamania, ale Pasykrates podtrzymywał go na duchu. Ścięto ich w obecności matki tego ostatniego, która również zagrzewała ich do męstwa. W Martyrologium Hieronimiańskim doszło potem do przeinaczenia i przesunięcia kilku imion, stąd ich wspomnienie pod dniem 25 maja i powiązanie ze wspomnieniem męczenników Juliana i Hezychiusza. Przez podobne błędy doszło też do mniemania, że Pasykrates był towarzyszem męczenników Nikandra i Marcjana.