Paternian

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen utworzone od podstawowego Paternus sufiksem -ianus. Paternianus to pierwotnie 'należący do Paternusa'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Paternianus, fr. Paternien, wł. Paterniano.

Paternian, biskup Fano. Na stolicy biskupiej zasiadał niewątpliwie w IV stuleciu. Wedle późnej, w VIII w. skomponowanej legendy, miał w czasach Dioklecjana być pustelnikiem oraz misjonarzem. Zmarł rzekomo za rządów Juliana Apostaty. Nad jego grobem poza murami miasta zbudowano kościół, potem (XI w.) benedyktyńskie opactwo. Gdy w r. 1550 opactwo przestało istnieć, relikwie przeniesiono do katedry. Obwołano go także patronem miasta. Wspomnienie przypada 13 listopada. Sądzą jednak niektórzy, że wspominany 12 lipca Paternian (lub Parteniusz), rzekomy biskup Bolonii, jest identyczny z biskupem Fano.