Piencjusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, którego podstawę stanowi part. praes. act. czasownika pio 'przebłagać, łagodzić, naprawić'. Pientius to 'łagodzący, błagający, oczyszczający'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Pientius, fr. Pient, wł. Pienzio, Pienzo.

Piencjusz, biskup Poitiers. Był czwartym następcą św. Hilarego. Na stolicy w Poitiers zasiadał około 550 r. On to pomógł św. Radegundzie w budowie klasztoru, w którym osiadła. W 561 r. przybrał sobie do pomocy Austropiusza, który też zostanie jego następcą. Zmarł w trzy lata później. Wspominano go 6 lub 13 marca.