Pityrion

Imię pochodzenia greckiego, utworzone od rzeczownika pitýron 'otręby', przenośnie 'odpadki'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Pityrionus, Pitirion, gr. Pityrí-n, ang., niem. Pityrion.

Pityrion, pustelnik egipski. Znamy go z anegdotycznych relacji, zawartych w Historia monachorum in Aegypto, w Apoftegmatach Ojców pustyni oraz w Historia Lausiaca Palladiusza. Był uczniem wielkiego Antoniego oraz mnicha Amonasa. Żył w Tebaidzie, na wysokiej górze, a z czasem zaczął także przewodzić mnichom, którzy poddali się jego duchowemu kierownictwu. Zasłynął z daru czynienia cudów, zwłaszcza zaś z umiejętności egzorcysty, i dzięki temu z wielu osób wypędził złego ducha. Można zakładać, że życie zakończył około 395 r. Wpisano go do synaksariów pod dniem 29 grudnia.