Renata

Imię pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik męskiego RENAT, czyli 'odrodzona'.

W Polsce dość popularne pod wpływem francuskim, od w. XVII. Nosiła je np. Cecylia Renata, żona króla Władysława IV (1611-44). Zdrobnienia to: Renatka, Rena, Renia.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Renata, ang. Renee, fr. Renée, niem. Renata, Renate, wł. Renata.

Autorzy niemieccy chętnie mówią w tym miejscu o świątobliwej Renacie Lotaryńskiej (1544- -1602), żonie Wilhelma V Bawarskiego, którą wspominają 22 maja. Lud uznawał ją za świętą, nigdy jednak nie była beatyfikowana i dlatego - zgodnie z założeniami tego repertorium - omawiać jej szerzej nie będziemy.