Imiona świętych

Jest to dwuczłonowe imię pochodzenia słowiańskiego. Jako człon pierwszy występuje temat czasu teraźniejszego czasownika czci- (czcić), a w drugim członie użyty jest temat czasownikowy -bor czasownika borti 'walczyć'. Całość interpretować można jako 'ten, który czci walkę'. Imię to poświadczone jest w...

Imię biblijne syna Abrahama, brata Ismaela; pochodzi od hebrajskiego jishak 'Bóg uśmiechnął się'. Jest to jedno z wielu imion hebrajskich z elementem isha, należące do imion teoforycznych. Imię nosił cesarz bizantyjski (+ 1059), założyciel dynastii Komnenów. W Polsce imię znane w XIV w. w formie Izak,...

Jest to imię biblijne. Pochodzi od hebrajskiego słowa jona 'gołąb'. Mogłoby ono być więc odpowiednikiem łacińskiego imienia Tytus 'dziki gołąb'. W greckich tekstach imię zapisywano jako Jonas, co przejęła też łacina. Jonasz bywa czasem identyfikowany z Janem, w czym pewien udział mają różne tłumaczenia...

Jest to imię biblijne. Wywodzi się z hebrajskiego Jehoszafat 'Jahwe sądzi'. Imię to nosił jeden z królów Judy (873/872-852; por. 1 Krl 22, 1-51; 2 Krl 3, 1-27; 2 Krn 17-20). Wykorzystując symbolikę tego imienia, prorok Joel nazwał miejsce sądu Bożego -Doliną Jozafata- (por. Jl 4, 2). W Polsce imię to...

Imię to jest włoskim zdrobnieniem germańskiego imienia KONRAD. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Konradinus, Conradinus, wł. Conradino, Corradino. Konradyn z Brescii. Urodził się w r. 1397 jako syn Wirgiliusza Bornada. Studia humanistyczne odbył w rodzinnym mieście, potem uczył się prawa w Padwie. Gdy miał...

Jest to imię pochodzące z języka łacińskiego, od imienia Christinus. Forma Christinus utworzona jest od imienia Christus za pomocą sufiksu -inus, który wskazuje na przynależność, pochodzenie. Christinus - to 'należący do Chrystusa, Chrystusowy'. Imię powstało w kręgach chrześcijańskich na wzór imion...

Jest to imię biblijne z hebrajskiego Mattaj, a to z kolei jest skróceniem imienia złożonego Mattanja 'dar Boga, dany przez Boga' (por. pol. Bogdan). Jest to więc imię teoforyczne, synonimiczne do imienia MACIEJ. Do języka polskiego przeszło z łaciny (Mathaeus). W źródłach polskich jest poświadczone od...

Imię pochodzenia łacińskiego, w chrześcijaństwie określające człowieka, 'który został odrodzony w chrzcie świętym' (renatus baptismate sancto significatur). Odpowiedniki obcojęz.: łac. Renatus, ang. Rene, fr. René, niem. Renatus, wł. Renato. W literaturze hagiograficznej spotkać można czterech świętych...

Imię pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik męskiego RENAT, czyli 'odrodzona'. W Polsce dość popularne pod wpływem francuskim, od w. XVII. Nosiła je np. Cecylia Renata, żona króla Władysława IV (1611-44). Zdrobnienia to: Renatka, Rena, Renia. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Renata, ang. Renee, fr....

Jest to dobrze w Polsce znane imię pochodzenia litewskiego. Jego litewska forma to Výtautas, a ruska Vitovt, zaś zlatynizowana Withawdus, Withowdus, niemiecka Witawd, Witoud. Imię to ma budowę dwuczłonową: vý- + -tautas. Pierwszy człon vý- pozostaje w etymologicznym związku z czasownikiem výti 'gnać',...