Rustyk
Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, którego podstawę stanowi wyraz pospolity rusticus 'wiejski, wieśniak'.
Odpowiedniki obcojęz.: łac. Rusticus, ang., niem. Rusticus, fr. Rustique, Rustice, wł. Rustico.
W martyrologiach i innych pomnikach hagiografii spotkać można co najmniej dziesięciu świętych tego imienia. Poza Rustykiem, męczennikiem paryskim, o którym wspominało się pod hasłem Dionizy, pierwszy biskup Paryża (9 października), pominiemy także męczennika afrykańskiego, występującego z Firmusem (9 sierpnia), oraz męczennika z Kartaginy, towarzysza Liberata (17 sierpnia, dies natalis 2 lipca) - o tych nic właściwie nie wiemy.
Rustyk, biskup Clermont. Na liście biskupów tej starożytnej stolicy zajął miejsce ósme. Rządził nią chyba w latach 430-446. Wedle Grzegorza z Tours, po śmierci biskupa Weneranda okoliczni biskupi nie byli zgodni co do kandydata na osieroconą stolicę. Skromnego kapłana z miejscowego kleru wskazała im wtedy za zrządzeniem Bożym jakaś prosta kobieta. Wspominano go zawsze w dniu 24 września.
Rustyk, biskup Narbonne. Na ogół utożsamia się go z młodym mnichem z Marsylii, który swe studia odbywał w Rzymie; św. Hieronim skierował do niego długi list - program życia zakonnego. Na stolicę biskupią w Narbonne Rustyk wstąpił 9 października 427 r. Za jego to rządów odbudowano spaloną katedrę i wystawiono bazylikę ku czci św. Feliksa z Gerony. Bardzo go cenili inni biskupi. On sam natomiast zasięgał rady papieża Leona, od którego też otrzymał długą odpowiedź. Zmarł 26 października 461 r. Posiadamy ślady jego kultu ze stuleci VI-XII.
Rustyk, biskup Lyonu. Wiadomo o nim to tylko, że około 494 r. spotkał się ze św. Epifaniuszem z Pawii i że zmarł 25 kwietnia 501 r. Wspominano go w niektórych wersjach Martyrologium Hieronimiańskiego.
Rustyk, biskup Trewiru. Na listę biskupów tego miasta wpisano go mylnie w pierwszej połowie XIV w. Jakiś Rustyk pojawia się jednak w żywocie św. Goara; zresztą nie ukazuje się tam w najlepszym świetle. W 1962 r. domniemanego biskupa usunięto z oficjalnej listy biskupów trewirskich. Tych, którzy na niej widnieją jako święci, wspomina się razem w dniu 18 stycznia. Rzekomego biskupa Rustyka wspominano w dniu 14 października.
Rustyk, biskup Cahors. Był starszym bratem św. Dezyderego. Dobre wykształcenie otrzymał na dworze. Potem był archidiakonem w Rodez, a następnie kapelanem dworskim. Gdy w 623 r. Dagobert objął rządy w Austrazji, powołano go na stolicę biskupią w Cahors. W 627 r. był na synodzie w Clichy. W trzy lata później został zamordowany; nie wiemy, z jakich powodów. W Cahors wspominano go jako biskupa i męczennika w dniu 18 sierpnia.
Rustyk, opat z Vallombrosy. Był jednym z pierwszych towarzyszy św. Jana Gwalberta. Zrazu był w opactwie ekonomem (camerarius), ale założyciel kongregacji, który darzył go pełnym zaufaniem, powierzał mu także inne funkcje. W 1074 został przełożonym kongregacji i jako taki zdobył dla niej protekcję papieży oraz przywilej egzempcji. Rządził nią przez lat szesnaście. Zmarł w Vallombrosie 12 marca 1092 r. U benedyktynów wspominano go zawsze jako błogosławionego.