Rustykula (Rustykola)

Forma żeńska łacińskiego cognomen Rusticulus, będącego spieszczeniem (poprzez zdrobnienie) wyjściowego cognomen Rusticus, RUSTYK.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Rusticula, Rusticola, ang., niem. Rusticula, fr. Rusticule, Rusticle, wł. Rusticola.

Rustykula z Arles. Znana jest przede wszystkim dzięki żywotowi napisanemu przez Florencjusza, kapłana z Saint-Paul-Trois- -Châteaux. Wykazano, że nie ma powodów do odrzucania historycznej wartości tego utworu. Święta urodziła się w 560 r. w Vaison. Gdy miała pięć lat, niejaki Cheraonus porwał ją, aby wychować na swą małżonkę. Liliola, ksieni tego klasztoru, który założył Cezary z Arles, zaprotestowała wówczas u Siagriusza, biskupa Autun, a ten interweniował u Guntrana, króla Burgundii. Król kazał oddać dziewczynkę zakonnicom. Po śmierci Lilioli została Rustykula - wówczas osiemnastoletnia - obrana jej następczynią. Jako ksieni powiększyła klasztor i wybudowała dwa kościoły. W 613 r. popadła w konflikt z Chlotariuszem II, który dopiero co pokonał Sigeberta II, króla Burgundów. Jeden z synów tego ostatniego, Childebert, zdołał wtedy ujść, a Rustykulę oskarżono o to, że przyjmowała go w Arles. Została następnie aresztowana, ale po interwencji Domnula, biskupa Vienne, i po nagłej śmierci córki Chlotariusza II odzyskała wolność i wróciła do Arles. Zmarła tam 11 sierpnia 632 lub 633 r. Pochowano ją w kościele opactwa.