Ryta

Jest to włoskie spieszczenie przez skrócenie imienia Margarita - MAŁGORZATA.

W Polsce występuje w takiej formie bardzo rzadko.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. fr., niem., wł. Rita.

Święta Ryta. Urodziła się w Roccaporenie niedaleko Cascii, w Umbrii. Na chrzcie św. otrzymała imię Małgorzata. Nie posiadamy wczesnego życiorysu świętej, stąd niektóre szczegóły są przedmiotem dyskusji i hipotetycznych dociekań. Niepewna jest też chronologia jej życia. Jedni za rok jej urodzin uznają 1360. Inni przesuwają tę datę o całe dwadzieścia lat (1380). Pewniejsze są istotne wydarzenia z życia Ryty. Wbrew jej życzeniom rodzice, pozbawieni dalszego potomstwa, nalegali, by wyszła za mąż. Uległa tym naciskom, ale małżeństwo z brutalnym i porywczym człowiekiem niczego dobrego jej nie przyniosło. Dzięki swej cierpliwości i pokorze zdołała wreszcie męża pozyskać dla Boga, ale ledwo to osiągnęła, zginął zabity przez mścicieli dawnych krzywd. Wkrótce potem straciła dwóch nieletnich synów. Jako trzydziestokilkuletnia wdowa zgłosiła się do klasztoru augustianek w Cascii, ale odmówiono jej, argumentując, że wdowy nie są przyjmowane. Wreszcie zrozumiano, że dla ubogaconej łaskami niewiasty należy uczynić wyjątek. Wkrótce potem współsiostry zakonne przekonały się o trafności tej decyzji. Surowość umartwień, głęboka cześć do Męki Pańskiej i wyjątkowe życie modlitewne stawiały jej wyrobienie duchowe poza wszelkimi wątpliwościami. Piętnaście lat przed śmiercią Ryta otrzymała ponadto stygmaty korony cierniowej. Zmarła 22 maja około 1457 r. Beatyfikowano ją w r. 1628, kanonizowano zaś w r. 1900. Ale już znacznie wcześniej dedykowano jej wiele kościołów, dzieł charyta-

tywnych i bractw, zwłaszcza we Włoszech, w Ameryce Południowej i na Filipinach. W wielu krajach uchodzi także za orędowniczkę w sprawach beznadziejnych. W ostatnich latach ukazały się w krytycznym wydaniu źródła do poznania jej życia i duchowości.