Tankred

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członków: tank- (swn. dank) 'myśl, rozum, wspomnienie' i -rad / red 'rada'. Znamy to imię jako należące do wodza I krucjaty, księcia normandzkiego, wnuka Roberta Guiscarda. Wziął udział w zdobyciu Antiochii w 1098 r. i Jerozolimy w 1099 r. Zmarł jako władca Edessy i Antiochii w 1112 r.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Tancredus, ang. Tancred, fr. Tancr-de, niem. Tankred, Dankrad, wł. Tancredi, Tancredo.

Tankred, Tortred i Towa. Tworzyli rodzeństwo. Dwaj pierwsi wiedli życie w eremie w pobliżu Thorney, w Anglii. Tankred miał zostać męczennikiem, nie wiemy jednak, w jakich okolicznościach, może w czasie najazdu Duńczyków na Wyspę. Przypuszcza się, że stało się to około 870 r. W niedalekiej odległości od braci życie eremickie wiodła także Towa, ich siostra. Pamięć o świętym rodzeństwie przechowywali przede wszystkim mnisi z opactwa w Thorney. Ich imiona pojawiły się w niektórych średniowiecznych litaniach, odmawianych w Anglii. Wspomnienie obchodzono 9 kwietnia.