Teodota

Jest to żeńska forma imienia TEODOT.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., niem. Theodota, gr. Theodót-, fr. Théodote.

W pomnikach chrześcijańskiej martyrologii odnaleźć można trzy bohaterki, które nosiły to imię. Tę, którą Martyrologium Rzymskie wspomina pod dniem 22 października, umieszczono razem z biskupem Aleksandrem, żołnierzem Herakliuszem i trzema innymi niewiastami; czczono ich w Konstantynopolu, ale poza tym nic o nich nie wiemy. Dwie inne wspominane są w dniach 2 sierpnia i 2 września oraz w dniach 17 września i 23 października. Nie wdając się w powikłane dzieje tych wspomnień - zajęłoby to zbyt wiele miejsca - redukujemy je tu do jednego omówienia:

Teodota, męczennica z Nicei. Istnieją dwie greckie legendy, wedle których wolno by było sądzić, że chodziło o oddzielne męczennice tego samego imienia. Jedna miała zginąć razem z kapłanem Sokratesem w Nicei lub w Ancyrze za cesarza Aleksandra (-), druga zaś razem z trzema synami w czasie prześladowania dioklecjańskiego. Ta ostatnia miała być wdową. Jej synom późno nadano imiona Ewodiusza, Hermogenesa i Kaliksta. Byli jako męczennicy wspominani także w innych miejscach martyrologiów Hieronimiańskiego i Rzymskiego (25 kwietnia i 2 września). Owe legendy otoczyły swymi dość stereotypowymi wątkami jakieś fakty historyczne; zachodzi jednak pytanie, czy było to jedno, czy dwa męczeństwa, jedna, czy dwie Teodoty. H. Delehaye, który wydał i dokładnie przenalizował greckie teksty legend oraz wspomnienia w synaksariach, opowiada się za pierwszym rozwiązaniem. Inni - może z uwagi na odrębne nurty kultowe - obstają za drugim.