Ursmar

Imię hybrydalne, łacińsko-niemieckie, w którym do łacińskiej podstawy urs- (ursus) 'niedźwiedź' dodano germańskie -mar 'sławny, wielki'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Ursmarus, ang., niem. Ursmar.

Ursmar, opat z Lobbes. Z pochodzenia był Frankiem. Urodził się w Floyon pod Avesnes, w północnej Francji. Jako biskup-misjonarz pracował w okolicach Flandrii i Brabancji, a swą stałą siedzibę miał w opactwie w Lobbes. Na prośbę Hidulfa Pepin z Heristalu powierzył mu potem rządy w tym opactwie. Był może także założycielem opactw w Aulne i w Wellers. W 711 r. zrezygnował z urzędu. Zmarł może 18 kwietnia 713 r. w Lobbes. Pochowano go w kościele, który sam wybudował i który nazwano potem jego imieniem. W 823 r. dokonano

uroczystej elewacji jego relikwii. W 1408 r. przeniesiono je do Binche. Spłonęły tam w pożarze w 1794 r.