Waldemar

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: wald- / walt- 'panować, władać' i -mar / -m-r 'sławny, szlachetny'. W średniowieczu było to duńskie imię dynastyczne, występujące też w dolnoniemieckiej postaci Woldemar. Na gruncie słowiańskim utożsamiano je z podobnie brzmiącym rodzimym imieniem Włodimir / Włodimer / Włodzimierz.

W polskich źródłach średniowiecznych imię Waldemar nie jest notowane. Poświadczone są postaci: Waldek, Woldko (1328), które mogą pochodzić od Waldemara lub od jakiegoś innego imienia złożonego z pierwszym członem wald-. W Polsce imię Waldemar upowszechniło się w końcu XIX w. dzięki powieści Heleny Mniszkówny, Trędowata i Ordynat Michorowski.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Valdemarus, ang. Valdemar, duń. Valdemar, Volmer, fr. Valdemar, niem. Waldemar, Waldemer, Woldemar, wł. Valdemaro, Valdemero.