Wigiliusz

Jest to imię pochodzenia łacińskiego: Vigilius i Vigilia dla kobiety, pierwotnie cognomen, w którego funkcji użyty został rzeczownik vigil 'stróż'; sufiks -ius, -ia jest sufiksem imieniotwórczym.

W Polsce imię to prawdopodobnie nie jest używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Vigilius, fr. Vigile, niem. Vigil, wł. Vigilio.

Wigiliusz z Trydentu. Był trzecim biskupem tego miasta. Został nim przed r. 385, w którym św. Ambroży wysłał do niego list, a w nim rady dotyczące zarządzania diecezją. Wedle Żywota, napisanego w VI stuleciu, miał za sobą studia ukończone w Atenach; w czasie sprawowania urzędu wiele zdziałał dla nawracania pogan, i to nie tylko na terenie swej diecezji, ale także w okręgach Werony i Brescji. Miał też wybudować trzydzieści kościołów. Bardziej już potwierdzona jest wiadomość, że za jego rządów śmierć męczeńską ponieśli Syzyniusz, Martyriusz i Aleksander. Wigiliusz donosi o tym w listach do Sympliciana oraz Jana Chryzostoma. On sam też, według wspomnianego Żywota, miał ponieść śmierć męczeńską niedaleko Trydentu. Pochowano go w katedrze, którą sam wybudował. Stało się to około r. 405. Cześć Wigiliusza, patrona diecezji trydenckiej, rozszerzyła się stamtąd na całą północną Italię, Austrię i Bawarię. Wspomnienie, również w Martyrologium Rzymskim, przypada 26 czerwca.

Wigiliusz, biskup Brescji. W katalogach biskupów tego północnowłoskiego miasta widnieje między Optatem a Tycjanem. Oznacza to, że na stolicy biskupiej zasiadał w drugiej połowie V stulecia. Nic ponadto o nim nie wiemy. Ten właśnie brak wiadomości sprawił zapewne, że mylono go z innymi biskupami tego imienia, nawet z Wigiliuszem z Thapsus. Wspomnienie obchodzono 26 września.

Wigiliusz, biskup Auxerre. Jego to zasługą było, że w mieście powstał kościół, klasztor i hospicjum pod wezwaniem Matki Najśw. Późniejsza tradycja widziała w nim męczennika zamordowanego w 685 r. za zlecenie majordoma Waradona. Wspomnienie obchodzono w dniu 11 marca.