Wingomar

Imię germańskie (staronordyckie), złożone z członów: wing- (swn. wig- / wik- / wich-) 'walka, bitwa' i -m-r / -mer 'sławny'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Vingomarus, Vingomerus, fr. Vingomar, niem. Wingomar, Wingomer, wł. Vingomaro.

Wingomar, opat. Zarządzał opactwem Św. Krzyża w Quimperlé w latach 1059-1066, a zmarł w 1088 r. Jego kult pojawił się wtedy, gdy ciało po latach odnaleziono nienaruszone, a z grobu opata unosił się przyjemny zapach. Wspomnienie obchodzono odtąd w dniu 25 kwietnia.