Noworodek nie pozwolił oddzielić się od mamy

Lekarz? No no...

Jeśli kobieta pisze takie rzeczy, to widać, że już niedługo pociągnie zachodnia cywilizacja. "Niech ginie!"

Kłamiesz... nie jesteś lekarzem. Tylko po co? Tego nie wiem

ktoś z bliskich bardzo Cię w życiu poranił na duszy. współczuje

miłość w bólu się rodzi

Zapewniam Cie że nie kłamię. Czy lekarz nie ma prawa mieć własnego zdania, i w prywatnych opiniach używać wulgaryzmów? nie mówię tak do pacjentów. Nie jestem ginekologiem, ale kiedy miałam doczynienia z paniami na porodówce, zawsze byłam pełna szacunku i miła. W przeciwieństwie do niektórych położnych i ginekologów. Mówię poprostu jak to wygląda. Szanuję matki ale nie mogę się pozbyć obrzydzenia na myśl o tym co muszą przechodzić. A dla wszystkich zwolenników natury, najlepiej bez znieczulenia, polecam zrezygnować z niego przy wyrywaniu zębów - tak też było przez wieki. Uważam że natura nie wymyśliła tego dobrze, tak jak wielu innych procesów dotyczących zdrowia. Nie ma co dorabiać filozofii, że miłość rodzi się w bólu i takich innych bzdur, bo to nieprawda.

"W tym nie ma nic pięknego. " Oj zgadzam się z Tobą w całej rozciągłości. Mam wrażenie, że cała ludzka kultura opiera się właśnie na 'wywróceniu' na drugą stronę pewnych doświadczeń (zazwyczaj nieuchronnych) w życiu człowieka, które w istocie swojej są obrzydliwe,wulgarne, pełne bólu i smutku, niszczące poczucie godności, wolności czy niezależności - tak jak proces porodu w przypadku kobiety, ale nie tylko przeciez. A to 'wywrócenie' polega zawsze na sprowadzeniu takich sytuacji do miana "pieknych" , 'wzniosłych", pełnych (!) "szczęścia"(!). Jak dla mnie to jest jakaś... PERWERSJA. Aya, mi też pewnie tego nie puszczą, ale co mi tam, napiszę to: jak dla mnie ty zachowałaś tą dziecięco-dziewczęcą prostotę w patrzeniu na te sprawy, czystość "spojrzenia", bo widzisz ciąże i poród jako coś, co okalecza człowieka bezpowrotnie. A kobieta to też człowiek, o czym wieeelu ludzi zapomniało... Pozdrawiam, trzymaj się!

Dzięki Kochana! w jasny, czytelny sposób napisałaś to czego ja nie umiałam. Nie jestem specjalnie wierząca, ale myślałam sobie, że gdyby rozpatrywać to w kategoriach wiary, to poród byłby jedną z konsekwencji grzechu pierworodnego, i mój bunt , że to nie powinno tak wyglądać, jest słuszny. W końcu istnieje urocza teoria, że Maryja, jako osoba bez grzechu, nie miała bólów porodowych ;) Natomiast dążenia ludzi , żeby oswajać rzeczywistość, nie określiłabym tak całkowicie mianem perwersji. Owszem, osoby ktore dorabiają chore filozofie w rodzaju "po cięciu się tak nie kocha", zdecydowanie zasługują sobie na jeszcze gorsze miana. Ale uważam że trzeba dążyć do naprawienia tego co natura źle ułożyła. Dlatego krytykuję polskie podejście do rodzących kobiet, tu naprawdę strach rodzić. To chyba jakaś, jedna z wielu, podła konsekwencja poprzedniego systemu, gdzie dążono do odebrania ludziom godności. A przecież nie musi tak w dzisiejszych czasach być. Chodzi za mną obraż ślicznej, uśmiechniętej księżnej Kate dzień po porodzie. Można i tak, ale można też skrzywdzić kobietę przez złe traktowanie. Z tego co widzę większość kobiet jakoś integruje to doświadczenie, nie wszystkie się tak szalenie boją jak ja, a przynajmniej potrafią to opanować. Ja po nasłuchaniu się tych krzyków wychodziłam ze spzitala chora. Dziękuję jeszcze raz za poparcie :) Pozdrawiam!

Sory, ale trochę pitolisz! Ja rodziłam naturalnie dosłownie jak natura chciała, w kuckach itp. mogłam wcześniej chodzić, relaksowałam sie w basenie, mój mąż masował mi plecy itp. trochę wszystko trwało. Nie powiem ból się pojawił, bo musi!! to normalne!inaczej sie nie da, musi dojśc do rozwarcia. Ale sam moment wyjścia dziecka wspominam dobrze. To dziwne, ale wytwarzają się w człowieku endomorfiny, które powodują, jakbyś był trochę na haju. Z jednej strony ból, z drugiej to odczucie jakby błogostanu. Dzięki temu poród nie był DRAMATEM, wręcz przeciwnie. I po małym widac było to samo. Od razu przylgnął do mojego ciała, grzał się o nie, pomrukiwał. SUPER chwila. Nic nie czułam bólu. Dopiero później zaczęło boleć mnie krocze, ale nie na tyle by nie móc w miarę normalnie funkcjonować. Wszystko zależy od sposobu RODZENIA. Jesli poród jest taki jak matka natura dla nas zaplanowała, to będzie dobrze. Jeśli pojawią sie komplikacje, to od tego jest położna, która dopilnowuje, by człowiek trafił na sale porodową i wówczas podejmuje sie w mngnieniu oka decyzję o cesarce itp. Moja siorka miała 3 cesarki i UWIERZCIE mi, każdą wspomina z BÓLEM, a dotego teraz cierpi na endometriozę. Także różowo nie jest!

Człowiek nie żyje sam dla siebie ,tylko dla innych.Takie bełkoty ,to nieumiejętność poświęcenia.W naszych czasach jest to na porządku dziennym ,w niemal każdej dziedzinie życia. :(

...o ile mama nie odrzuca dziecka, jest dobrze odzywiona, spokojna - jeszcze przed narodzeniem dziecka dba o nie.