Europo odnajdź prawdziwą rodzinę!

Europo, odnajdź prawdziwą rodzinę, a wraz z nią nadzieję dla siebie! – apelują uczestnicy VIII Zjazdu Gnieźnieńskiego w przesłaniu na zakończenie obrad. Zwracają też uwagę, że chrześcijaństwo, judaizm i islam uznają rodzinę za fundament cywilizacji. Zjazd obradował pod hasłem „Rodzina nadzieja Europy”.

„Apelujemy o uznanie polityki rodzinnej za jedno z najważniejszych zadań państwa” – napisali uczestnicy Zjazdu.

W „Przesłaniu z Gniezna” podkreślono, że od kondycji małżeństwa i rodziny zależy przyszłość społeczeństwa, dlatego państwo powinno je wspierać.

Uczestnicy zjazdu zwracają uwagę, że „kluczową sprawą jest tworzenie polityki rodzinnej na poziomie państwa i samorządu”. Wyrażają przy tym ubolewanie, że „w przeciwieństwie do większości krajów Unii Europejskiej, rodzina w Polsce pozostawiona jest sama sobie”, tymczasem „inwestycja w rodzinę jest najlepszą inwestycją dla społeczeństwa i państwa”.

Przesłanie zawiera apel do rządzących o świadome kształtowanie polityki rodzinnej: odpowiadającej oczekiwaniom społecznym, m. in. traktującej pracę wychowawczą rodziców podobnie jak pracę zawodową. „Niezbędne są rozwiązania, które ułatwią młodym ludziom decyzję o założeniu rodziny i będą ją wspomagać na każdym etapie rozwoju”. Uczestnicy Zjazdu zwracają uwagę, iż „konieczna jest prorodzinna samoorganizacja społeczeństwa, czyli lokalna i sąsiedzka solidarność rodzin, pomoc wzajemna w sytuacjach kryzysowych”.

Poniżej tekst Przesłania z Gniezna:

1. Rodzina jest nadzieją dla współczesnej Europy – to główne przesłanie VIII Zjazdu Gnieźnieńskiego. Jesteśmy przekonani, że kwestia małżeństwa i rodziny ma kluczowe znaczenie dla przyszłości kontynentu. Rodzina jest naturalnym środowiskiem miłości, w którym przychodzi na świat i rozwija się człowiek. Nie znajdziemy szczęścia, poszukując go w oderwaniu od tej wspólnoty.

2. Zaangażowanie na rzecz rodziny winno być ważnym elementem wspólnego świadectwa chrześcijan w jednoczącej się Europie. Istnieją też prawdy niepodważalne i wspólne dla różnych religii: przekonanie, że człowiek jest obrazem Boga, a rodzina to mąż, żona i dzieci. Chrześcijaństwo, judaizm i islam uznają je za fundament cywilizacji. Wobec wspólnych wyzwań musimy razem dawać świadectwo. Do wszystkich mieszkańców kontynentu apelujemy: Europo, odnajdź prawdziwą rodzinę, a wraz z nią nadzieję dla siebie!

3. W Gnieźnie odkrywaliśmy na nowo piękno życia w małżeństwie i rodzinie, mimo trudności jakie ono niesie. Naszą odpowiedzią na kryzys rodziny jest próba ukazania jej pozytywnej wizji – poprzez świadectwo, refleksję i działanie. Kobieta i mężczyzna potrzebują siebie nawzajem, uzupełniają się i tworzą pełnię duchową i cielesną. Małżeństwo to unikalna, zobowiązująca i trwała relacja kobiety i mężczyzny połączonych miłością. Na tak rozumianym małżeństwie opiera się rodzina.

Owocem małżeństwa są dzieci. Bez nich społeczeństwa skazane są na wymarcie. Rodzina jest także miejscem, gdzie towarzyszy się osobom chorym i niepełnosprawnym, a starszym w przechodzeniu do wieczności. W rodzinie dojrzewamy, stajemy się sobą, uczymy dzielić się z innymi, uczymy się kochać. Nie jest to zadanie łatwe, ale na pewno możliwe. Szczęście w życiu rodzinnym wymaga wysiłku, ofiarności, odpowiedzialności, gotowości do dialogu i przebaczenia.

Dla nas, chrześcijan, małżeństwo to wezwanie do takiej miłości, jaką Bóg obdarza człowieka – bezwarunkowej i nieodwołalnej. Modlimy się o to, aby jak najwięcej takiej miłości było w naszych rodzinach. Bóg jest Miłością – a my mamy Go naśladować.

4. Od kondycji małżeństwa i rodziny zależy przyszłość społeczeństwa - dlatego państwo powinno je wspierać. Rodzina jest instytucją pośrednią między jednostką a społeczeństwem i nic nie może jej zastąpić.

Kluczową sprawą jest tworzenie polityki rodzinnej na poziomie państwa i samorządu. W przeciwieństwie do większości krajów Unii Europejskiej, rodzina w Polsce pozostawiona jest sama sobie. Tymczasem inwestycja w rodzinę jest najlepszą inwestycją dla społeczeństwa i państwa.

Ważne jest świadome kształtowanie polityki rodzinnej: odpowiadającej oczekiwaniom społecznym, m. in. traktującej pracę wychowawczą rodziców podobnie jak pracę zawodową. Czas poświęcony dzieciom to nie prywatne hobby, lecz wkład w dobro wspólne.Niezbędne są rozwiązania, które ułatwią młodym ludziom decyzję o założeniu rodziny i będą ją wspomagać na każdym etapie rozwoju. Apelujemy o uznanie polityki rodzinnej za jedno z najważniejszych zadań państwa.

Konieczna jest także prorodzinna samoorganizacja społeczeństwa, czyli lokalna i sąsiedzka solidarność rodzin, pomoc wzajemna w sytuacjach kryzysowych. Niezastąpione jest działanie organizacji pozarządowych reprezentujących rodziny. Małżeństwo i rodzina powinny znaleźć się także w centrum życia wspólnot religijnych, naszych Kościołów i naszych parafii.