Zanim zakażemy aborcji

Do wszystkich oburzonych tekstem, tak - macie racje, trzeba mówić tak, tak, nie nie, ale nie można tez wchodzić w konszachty ze złem - a tym jest między innymi ta gra polityczna prowadzona przez bisukpów. Dla tych co nie rozumieją: jeśli, tak jak pisze autor, kompromis stanie się jedynym przedmiotem targu, pomiędzy PIS i episkopatem, w postaci ustawa za poparcie, to następna władza która przyjdzie, zalegalizuje aborcje w pełni lub przywróci obecny kompromis. Autor nigdzie nie napisał, że jest przeciwnikiem delegalizacji aborcji. Autor raczej wytyka episopatowi, że zamiast stosować się do ewangelicznego tak tak/nie nie, bierze udział w grze i "kupczeniu" wartościami chrześcijańskimi. Bardzo celny artukuł, oczywiście dla rozumiejących ironie...

Panie Karolu! Tu nie rozgrywa się walka o godność ludzką lecz o życie człowieka! Straszne jest to, na jakie kompromisy pan idzie, aby zadbać o godność człowieka...

Czy tylko mężczyźni mają tak bezsporne spojrzenie na problem zakazu aborcji? Ja tez jestem za bezwzględnym zakazem aborcji z jednym tylko wnioskiem uściślającym: kobietę w ciąży należy uznać za częściowo niepoczytalną pod względem prawnym. Dobrze wszyscy znamy różne dodatkowe objawy w ciąży: smaki, lęki, zachcianki, wymioty - ogólnie rzecz biorąc: stan przejściowego niezrównoważenia emocjonalnego. Wniosek: za dokonaną aborcję lub choćby zamiar "pozbycia się niechcianego dziecka" karany powinie być (z całą surowością) wyłącznie sprawca niechcianej ciąży, czyli biologiczny ojciec dziecka (list gończy, test na ojcostwo, itp). Czy taka interpretacja Wam pasuje, panowie? Aborcja to skutek "niechcianego dziecka", a "niechciane dziecko" to skutek albo tragedii albo braku odpowiedzialności w seksie. Zostawmy na chwilę "tragedię", bo tych co twierdzą, że ratowanie życia matki "nie jest i nigdy nie było aborcja dziecka" zapraszam do kliniki onkologicznej na oddział radioterapii i chemioterapii. Skupiając się na odpowiedzialności w seksie zapraszam panów do przeczytania "Miłość i Odpowiedzialność" Karola Wojtyły. Nasz święty papież jasno tłumaczy, dlaczego na mężczyźnie spoczywa większa odpowiedzialnośc za podejmowane współżycie seksualne ... a co za tym idzie, odpowiedzialność ta powinna chyba nabrać formę prawną. << Wybaczcie wszyscy tę cyniczną wypowiedź na tak ważki problem, ale nie lubię "jednoznacznych" opinii zdrowej nastolatki o eutanazji i 70-letniej babci o sztucznej antykoncepcji >>

Przepraszam, ale co to za brednie? Bo odczytuję te pomysly, jako postulaty przywrócenia prawa do swobonej aborcji, do czasu zapewnienia świadczeń socjalnych na odpowiednim poziomie. Kwestia gwałtów w świetle 2 aborcji rocznie nie jest naprawdę problemem, gdy takich aborcji robi sie ponad 970. Nikt nie proponuje zagrozenia dla życia matki, bo jego ratowanie nie jest i nigdy nie było aborcja dziecka. Atutorze dziś trzeba mówic jasno tak,tak, nie, nie.

"...,że czymś naturalnym w demokratycznym społeczeństwie jest nacisk różnych grup interesów, w tym kościoła na władzę,..." Po prostu obrzydliwe! Nie może być zgody na to, żeby demokracja była kształtowana przez naciski różnych grup interesów. Demokracja musi być kształtowana przez moralność, ponieważ to moralność zawierająca w sobie afirmację godności człowieka jest podstawą demokracji. Demokratyczny wybór natomiast winien dotyczyć ludzi, którzy tę moralność mają wcielać w życie. Najmniejsze prawo do bycia grupą interesu ma natomiast kościół. Kościół nie może być grupą interesu, bo by to zaprzeczało jego świętości. Oczywiście trzeba podjąć działania w tym celu, żeby kościół nie był grupą interesu. Może przydatne by tu było wprowadzenie zasady, że cały kler jest klerem zakonnym, żeby lepiej zapewnić ubóstwo całego kleru. Mam nadzieję, że jest oczywiste, że demokracja o jakiej tu piszę, musi mieć charakter  rewolucyjny, ludowy i socjalistyczny, czyli musi być nastawiona na równość.

"...Innymi, lecz równie kontrowersyjnymi, są przypadki aborcji dokonywanej w sytuacji zagrożenia życia matki bądź w przypadku ciąży ofiary gwałtu..." Występują w tym twierdzeniu pewne przekłamania. Jeśli dziecko poczęte umiera na skutek działań ratujących życie matki – sprawa nie podlega karalności, bo też to nie jest aborcja. Cała argumentacja, że ten zapis skazuje matki na śmierć to mocno przesadzona histeria. W tej sytuacji ani kobieta ani lekarz nie muszą udawać heroizmu i mają "czyste sumienia" nawet jak są to osoby niewierzące które nie wierzą w sumienie i istnienie Boga. Co do drugiej części zdania. Dziecko powstałe z gwałtu jest najmniej winną osobą z całej trójki (facet,kobieta,dziecko) więc dlaczego ma ponieść największą karę, skoro dorosły człowiek za dokonanie najstraszliwego czynu nie zostaje skazany w Polsce na karę śmierci, może dostać co najwyżej dożywocie. A kobieta jak urodzi to niech zostawi w szpitalu, skoro nie chce wychowywać. Ciekawe kiedy ma się większe wyrzuty sumienia: zabijając zdrowe dziecko czy oddając je do adopcji? "...Nastąpiło dziwne pomieszanie priorytetów, które nie poskutkuje automatycznie przemianą dusz lub przynajmniej zmianą ludzkich decyzji..." Dziwne stwierdzenie. Można by powiedzieć, że niepotrzebnie kiedyś wprowadzony był zakaz jazdy po pijanemu bo i tak kierowców na "podwójnym gazie" nie ubyło na polskich drogach. Zakaz jazdy po pijanemu nie poskutkował zmianą ludzkich decyzji. Może wycofajmy ten przepis skoro i tak kierowcy jeżdżą po pijanemu.

Czy autor tego wywodu est wierzący? Czy wie czego dotyczy 5 przykazanie? Co za pokrętna relatywizacja wartości ludzkiego życia!! Diabeł jest zachwycony... SZOK !!!

Czy w Holandii/Szwecji dbają wystarczająco o obywatela czy jeszcze za słabo. W którym państwie socjalistycznym( bo o tym pan pisze) nie ma aborcji?

W Polsce jest zbierane 313 mld zł !!! podatków – większość pada łupem setek tysięcy budżetowych trutni oraz Pracowitych Obywateli , którzy idą „ do polityki dla naprawdę dużych pieniędzy”.  Wprowadzenie możliwości oddania 10% podatku dla organizacji pożytku publicznego (Caritas) ochroni najbardziej  ubogich  i częściowo zmniejszy budżetowe nadużycia.

Red.Kleczka urzekająco poinformował nas z jakim to dobrodziejstwem mamy do czynienia.Otóż jest nim demokracja w której różne grupy interesu w tym i Kościół mogą wpływać na władzę. Zaiste prawdziwa idylla- bezstronna władza targana raz przez dobro, raz przez zło, dbająca tak naprawdę jedynie o pokój społeczny. Kościół zaś wedle oświeconego redaktorcia winien przede wszystkim zadbać o godność kobiety lobbując za korzystnymi dla niej rozwiązaniami prawnymi. To,że kobieta dokonując aborcji godność tę traci i to w naturalny spoób winno Kościół zajmować wykracza już poza redaktorską wyobraźnię.

W Polsce wykonuje się rocznie 700-800 legalnych aborcji i bliżej nieokreśloną liczbę aborcji nielegalnych, najczęściej się podaje liczbę między 80-150 tysięcy. Więc liczba aborcji w publiczej służbie zdrowia to ilości statystycznie nieistotne, cała dyskusja jest w zasadzie czysto symboliczna. Zakaz aborcji spowoduje tylko, że do tej liczby 80-150 tysięcy nielegalnych aborcji dojdzie dodatkowo 700-800, co statystyki w niczym nie zmieni.

"Po prostu nie oczekujmy od innych tego, na co samych nas nie stać, tym bardziej że wprowadzenie prawa tego zwyczajnie nie zmieni." Chwila, chwila... W 1993 roku nie było społecznej zgody na zmianę prawa, prawo się zmieniło i mamy dobre efekty. Być może Kościół hierarchiczny liczy (jeśli intencje są szczere, ale to aspekt polityczny który pominę) na powtórkę. Moim zdaniem jest taka szansa w przypadku dzieci z zespołem Downa. Pozostałe przypadki tak łatwo rozgrywać medialnie (co nie jest bez znaczenia na ludzkie opinie), że nigdy nie należy się spodziewać zmiany. Natomiast Pana główny postulat: działajmy trzeba poprzeć. Ja bym powiedział: działajmy oraz pokażmy to gdzie już działamy.

Najważniejsze jest, żeby kobiety rozważające aborcję wiedziały, że mogą liczyć na realne wsparcie ze strony Kościoła. Samo całkowite zakazywanie aborcji nie czyni z nikogo obrońcy życia.

Cały problem polega na tym, czy ktoś traktuje poczęte życie ludzkie jak 100%-owego człowieka. Tak samo kilkudniowy zarodek, kilkumiesięczny płód, kilkuletnie dziecko, osobę w dojrzałym wieku, starca. Nie byłoby wówczas wszystkich tych niekończących się dyskusji, czy to brzuch, macica kobiety, a więc wyłącznie prawo kobiety do własnego życia i nikt, w szczególności żaden mężczyzna nie powinien zabierać głosu w tym temacie. Nikt by też nie pomyślał, żeby najpierw zapewnić odpowiednie warunki, pomoc, a dopiero potem zakazywać zabijania nienarodzonych. Konieczne są równoległe działania pomocy, na wielu płaszczyznach, to jest jasne. Tylko czy w przypadku np. kilkuletniego dziecka, które żyłoby w rodzinie z bardzo trudną sytuacją bytową ktoś by dopuszczał taką tragiczną myśl – najpierw zapewnijmy odpowiednie warunki, pomoc, a dopiero potem można zakazać zabicia tego dziecka? Absurd. Albo dziecko poważnie zachorowałoby, czy uległoby wypadkowi, że stałoby się nie tylko niepełnosprawne, ale wręcz przysłowiowym „warzywkiem”. Czy ktoś by spokojnie dopuścił słowa matki (celowo nie piszę teraz o ojcu, bo w przypadku aborcji uporczywie się go pomija...): "Nie macie prawa decydować o moim życiu, to ja się muszę męczyć z wychowaniem tego niepełnosprawnego dziecka. Wszyscy tylko mówią, jak mam żyć, a nikt nie pomaga. Nie zmuszajcie mnie do heroizmu, jesteście bezwzględni i nieludzcy. Mam więc prawo do zabicia swojego dziecka". Absurd. Tak więc zacznijmy wspólnie dyskutować jak sprawić, żeby świadomość 100%-owego życia człowieka od poczęcia stała się powszechną. Nie tylko jako obowiązek każdego chrześcijanina. Ale jako logiczną zgodność postępowania z nauką, wiedzą medyczną cywilizowanych, nie barbarzyńskich ludzi współczesnego świata, niezależnie od ich poglądów. Nie pozwalanie (po części może świadomie z punktu widzenia silnego lobby proaborcyjnego?) na utrzymującą się ignorancję w tej kwestii.

Ja się z Panem Karolem zgadzam. Nie jestem za to, żeby prawnie zmuszać kobiety chociażby do heroicznych czynów w przypadku zagrożenia życia matki. Nie wyobrażam sobie również sytuacji, jeśli jednak rodzice zdecydują się ratować życie matki, nie dziecka, żeby po stracie dziecka wpadł do nas prokurator i coś próbował udowadniać. 

Jeśli, według Pana, z pełną ustawową ochroną życia należy czekać do momentu, aż uda się "zadbać o godność ludzką na co dzień", to do tego momentu nienarodzonych powinno się, Pańskim zdaniem, zabijać bezkarnie? Pański tekst zawiera też pewne, powtarzane przez media, kłamstwa. Proszę wskazać fragment ustawy, w którym ustawa "radykalnie ogranicza na przykład możliwość badania ciąży zagrożonej". Takiego fragmentu tam nie ma. Pisze Pan również o oczekiwaniu heroizmu matek, którego to jednak w ustawie również nie ma. Ustawa przewiduje, że "jeżeli śmierć dziecka poczętego jest następstwem działań leczniczych, koniecznych dla uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa dla życia matki dziecka poczętego", lekarz nie popełnia przestępstwa. Pisze Pan kilka razy na temat kontrowersyjności. Cóż to ma znaczyć? To że część ludzi jest przeciwna nauczaniu Kościoła to fakt, ale część ludzi twierdzi też, że Pan Jezus nie zmartwychwstał. Czy w tym wypadku również napisze Pan, że "dyskusja nad zmartwychwstaniem zawsze będzie kontrowersyjna"? Takimi słowami podkopuje Pan słuszną inicjatywę. Proszę jasno powiedzieć: Jest Pan z Kościołem czy przeciw niemu?

Zakaz aborcji nie może wynikać z namysłu nad godnością ludzką, na codzień i od święta, nie może być wynikiem umowy społecznej, takiej a nie innej aktualnie dominującej opinii na ten temat. To myślenie całkowicie błędne, charakterystyczne dla współczesnego pseudopostępowego zaprogramowania elit intelektualnych przy użyciu ideologii liberalno-wolnomularskiej, wedle której nie odkrywamy prawdy na drodze sytstematycznego i metodologicznego badania rzeczywistości obiektywnej ale ustalamy sobie prawdy na drodze dialogu. Zakaz aborcji wynika z uznania zygoty jako podstawy człowieczeństwa na płaszczyźnie biologicznej i obrony tej podstawy wyrażonej przez prawo stanowione. W życiu codziennym mamy do czynienia z porządkiem spontanicznym i zadekretowanym i żadne, nawet najbardziej restrykcyjne prawo i metody jego egzekwowania nie zmienią tego, że zawsze będzie istniała możliwość spędzenia płodu. Ważne jest by precyzyjnie zdefiniować ten proceder jako - zabójstwo człowieka nienarodzonego.

Czym innym jest głos Kościoła w sprawie aborcji, a czym innym jest sojusz ołtarza i tronu, naciskanie przez biskupów na władzę świecka aby taką ustawę przepchnęły. Pierwsze jest zrozumiałe, drugie jest katastrofą. Korzyść na tym odniesie władza świecka, a Kościół zapłaci wysoką cenę, jak układ sił na scenie politycznej się zmieni, ktoś inny wygra wybory.