Przełom generacyjny we Francji. Młodzi idą do zakonów z zupełnie innych powodów niż wcześniej

Nie chodzi już wykonywanie konkretnych czynności. Wszystko, co dotyczy działalności nauczycielskiej, szpitalnej, misyjnej nie ma już znaczenia - twierdzi francuski socjolog. Motywacja młodych Francuzów i Francuzek, wybierających życie zakonne, jest o wiele prostsza... i głębsza. Chcą więcej, niż wymaga społeczeństwo. Marzą życiu modlitwą, chcą doświadczać Boga.

Kościół we Francji nadal zmaga się z kryzysem powołań do życia konsekrowanego. Zmienia się jednak motywacja młodych zakonników. Wstępują do klasztoru przede wszystkim dla Boga. Pragną modlitwy i transcendencji. Ważna jest dla nich liturgia. To przełom generacyjny względem poprzednich pokoleń, które stawiały na zaangażowanie społeczne. Zdecydowana większość nowych powołań pochodzi ze środowisk „bardzo katolickich” - podaje Vatican News.

W miniony weekend w Paryżu odbył się krajowy Jubileusz Życia Konsekrowanego. Wzięło w nim udział ok. tysiąca osób konsekrowany. W sumie we Francji jest ponad 17 tys. zakonnic, niemal 5 tys. zakonników, 3 tys. księży zakonnych i ponad 600 dziewic konsekrowanych. Z okazji Jubileuszu Życia Konsekrowanego dziennik La Croix opublikował wyniki badań przeprowadzonych przez socjolog religii Isabelle Jonveaux na temat nowych powołań zakonnych i ich motywacji.

Nastąpił powrót do oczekiwań czysto religijnych

„Nie wstępuje się już zakonu w celu wykonywania konkretnych czynności – zauważa Jonveaux. – Wszystko, co dotyczy działalności nauczycielskiej, szpitalnej, misyjnej nie ma już znaczenia”. Socjolog religii zauważa, że w nowych pokoleniach nastąpił „powrót do oczekiwań czysto religijnych, w reakcji na pokolenia, które bardzo angażowały się wymiar społeczny. Chcą modlitwy i transcendencji” – dodaje Jonveaux.

Biorąc pod uwagę obecną we Francji falę nawróceń wśród młodych pokoleń ze środowisk dalekich od Kościoła, znamienne jest to, że ci, którzy dziś decydują się na życie konsekrowane, pochodzą ze środowisk „bardzo katolickich”. 85 proc. nowych osób konsekrowanych zostało ochrzczonych w wieku niemowlęcym. 76 proc. co niedzielę chodziło z rodzicami do kościoła. Połowa należała do harcerstwa, głównie do Skatów Europy. Zdecydowana większość przyszłych zakonników była ministrantami.

Zakon wybierają ci, którzy od dziecka mieli bliską relację z Bogiem

Badania potwierdziły, że w większości wypadków powołanie nie pojawiło się niespodziewanie, ale często rodziło się już w dzieciństwie i dojrzewało przed długi czas w środowisku sprzyjającym duchowym poszukiwaniom i spotkaniom z osobami konsekrowanymi. Cytowana przez dziennik La Croix Marjorie opowiada, że „bardzo wcześnie nawiązała relację z Panem Bogiem dzięki modlitwie w rodzinie”. Już w wieku 9 lat podczas rodzinnych rekolekcji u benedyktynek po raz pierwszy „doświadczyła powołania”. „Widząc radość sióstr i piękno śpiewów, pomyślałam: ‘Chcę zostać siostrą’”. Przyznaje, że jej późniejsze zaangażowanie w ruch Skautów Europy stopniowo wzmacniało to pragnienie.

Z kolei brat Nicolas-Joseph, kapucyn, przyznaje, że w wieku 14 lat doświadczył nagłego nawrócenia. „Byłem na dziedzińcu szkoły i nagle zrozumiałem, że Bóg istnieje i mnie kocha”. Poprosił wówczas o możliwość służenia do Mszy, „aby być bliżej Eucharystii”.

Nie chcą życiowego minimum, które oferuje społeczeństwo

Nowi zakonnicy i zakonnice zgodnie zaświadczają o „pragnieniu radykalności”. Środowisko życia wypełnione modlitwą i służbą, a także wymogi celibatu wydają się przyciągać tych młodych ludzi poszukujących absolutu. Pragną życia bardziej wymagającego niż to, które oferuje im społeczeństwo.

Źródło: Vatican News / mł