Franciszek przyjął założycielkę ruchu "Matek z Plaza de Mayo"

87-letnia Hebe de Bonafini, która w czasie panowania dyktatury straciła dwóch synów i synową od lat walczy o prawdę i sprawiedliwość. "Spotkanie z papieżem z Argentyny było długie i serdeczne" - powiedziała Bonafini w rozmowie z Radiem Watykańskim. W przeszłości krytykowała papieża Bergoglio ale wysłała list prosząc o wybaczenie. "Myliłam się i nie wiele wiedziałam również o zaangażowaniu Bergoglio na rzecz ubogich" - powiedziała. 

Bonafini rozmawiała z Franciszkiem również o obecnej biedzie i bezrobociu w Argentynie. "Papież słuchał mnie z wielką uwagą i równocześnie powiedział, że jak na razie nie może jechać do Argentyny" - powiedziała założycielka ruchu "Matek z Plaza de Mayo".

30 kwietnia 1977 roku 14 matek zaginionych zorganizowało pierwszy marszu milczenia na Plaza de Mayo (Plac Rewolucji Majowej) w Buenos Aires upominając się w ten sposób o wyjaśnienie losu ich członków rodzin, zaginionych w czasie dyktatury wojskowych w latach 1976-83. Odtąd kobiety w każdy czwartek chodziły w milczeniu przez pół godziny wokół Plaza de Mayo, ponieważ w tamtym czasie zgromadzenia protestacyjne w jednym miejscu były zabronione. Białe chustki Matek z imionami zaginionych stały się symbolem oporu i walki o sprawiedliwość. Trwało to aż do zakończenia rządów wojskowych w 1983.

Oblicza się, że w czasie dyktatur wojskowych, trwających - z przerwami - prawie 20 lat, zaginęło ok. 30 tysięcy ludzi. Część z nich torturowano i zamordowano. Dopiero z czasem okazało się, że systematyczne zaginięcia przeciwników politycznych były częścią wojny prowadzonej z narodem przez argentyńskich wojskowych. Do dziś wyjaśniono tylko nieliczne przypadki, a ten rozdział historii Argentyny ciągle nie doczekał się opracowania.

W czasach dyktatury “Matki z Plaza de Mayo" były jednymi z nielicznych osób w Argentynie, które odważyły się publicznie protestować. Jednocześnie same stały się celem licznych ataków. W grudniu 1977 całe kierownictwo tego ruchu zostało uprowadzone i zamordowane. Matki zaczęły wówczas same tropić przestępców. Dużym uznaniem otaczały zmarłego w 2010 roku prezydenta Néstora Kirchnera, który unieważnił w 2003 roku ustawę o amnestii dla wojskowych zbrodniarzy z czasów dyktatury.

W 2007 roku, w 30. rocznicę rozpoczęcia swojej akcji, sędziwe już kobiety i babcie zostały uhonorowane podczas uroczystej akademii w Buenos Aires. Wcześniej, w 1992 roku, otrzymały przyznawaną od 1988 przez Parlament Europejski Nagrodę im. Sacharowa za obronę praw człowieka, a w 1999 roku - Nagrodę UNESCO za wychowanie do pokoju.