Iść i głosić Jezusa

Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański"

Dzisiejsza liturgia eucharystyczna na placu św. Piotra zakończyła Zgromadzenie Synodu Biskupów. Jednocześnie zakończył się również Rok Eucharystii, który został zainaugurowany przez umiłowanego Papieża Jana Pawła II w październiku 2004 r. Serdecznie dziękuję drogim i czcigodnym Ojcom Synodalnym, z którymi przeżyłem te trzy tygodnie intensywnej pracy w atmosferze braterskiej jedności. Ich refleksje, świadectwa, doświadczenia i propozycje związane z tematem: «Eucharystia źródłem i szczytem życia oraz misji Kościoła», zostały zebrane i będą wykorzystane przy opracowaniu adhortacji posynodalnej, która przy uwzględnieniu różnych sytuacji na świecie pomoże przedstawić oblicze wspólnoty katolickiej, która w wielości kultur pragnie przeżywać w jedności główną tajemnicę wiary: odkupieńcze Wcielenie, którego Eucharystia jest żywym uobecnieniem.

Ponadto dzisiaj, o czym świadczą obrazy zawieszone na fasadzie Bazyliki Watykańskiej, z radością ogłosiłem pięciu nowych świętych, których postacie pragnę ukazać na zakończenie Roku Eucharystii, bowiem ich życie było przykładnym owocem zjednoczenia z Chrystusem. Są to: Józef Bilczewski, biskup lwowski dla wiernych obrządku łacińskiego, ks. Kajetan Catanoso, założyciel Zgromadzenia Córek św. Weroniki, Misjonarek Świętego Oblicza; Zygmunt Gorazdowski, polski kapłan, założyciel Zgromadzenia Sióstr św. Józefa; Albert Hurtado Cruchaga, kapłan z Towarzystwa Jezusowego, Chilijczyk; oraz brat zakonny kapucyn Feliks z Nicosii. Każdy z nich był wewnętrznie kształtowany przez Boską obecność Jezusa, z którym obcował, któremu oddawał cześć i którego adorował w Eucharystii. Każdy z nich odznaczał się na swój sposób czułym i synowskim nabożeństwem do Maryi, Matki Chrystusa. Ci nowi święci, których kontemplujemy w niebieskiej chwale, zachęcają nas, byśmy we wszystkich okolicznościach uciekali się pod opiekę Matki Bożej i czynili postępy na drodze doskonałości ewangelicznej, czerpiąc siły z nieustannego zjednoczenia z Panem rzeczywiście obecnym w sakramencie Eucharystii.

W ten sposób każdy z nas będzie mógł realizować powołanie chrześcijanina, który ma się stawać «chlebem łamanym za życie świata», o czym przypomina opatrznościowym zbiegiem okoliczności dzisiejszy Światowy Dzień Misyjny. Jakże bardzo znaczący jest związek między misją Kościoła a Eucharystią. Działalność misyjna i ewangelizacyjna jest bowiem apostolskim szerzeniem miłości, która jest jakby skoncentrowana w Najświętszym Sakramencie. Kto przyjmuje Chrystusa w rzeczywistości Jego Ciała i Krwi, nie może zatrzymać tego daru dla siebie, lecz czuje potrzebę dzielenia się nim poprzez odważne dawanie świadectwa Ewangelii, służbę przeżywającym trudności braciom, przebaczanie krzywd. Dla niektórych natomiast Eucharystia jest źródłem szczególnego powołania, by pozostawić wszystko i iść głosić Chrystusa tym, którzy Go jeszcze nie znają. Najświętszej Maryi Pannie, Niewieście Eucharystii, zawierzamy duchowe owoce Synodu i Roku Eucharystii. Niech Ona czuwa nad pielgrzymowaniem Kościoła i uczy nas umacniać jedność z Panem Jezusem, abyśmy byli świadkami Jego miłości, która jest źródłem radości.

Benedykt XVI