Pamiętajcie o kapłanach i osobach konsekrowanych

Drodzy Bracia i Siostry!

Dziś, w IV Niedzielę Wielkanocną, Niedzielę Dobrego Pasterza, przypada Światowy Dzień Modlitw o Powołania. Wszyscy wierni winni szczególnie modlić się o powołania do kapłaństwa i do życia konsekrowanego. Dziś rano w Bazylice św. Piotra z radością udzieliłem święceń kapłańskich 22 neoprezbiterom. Jesteśmy z tego powodu bardzo szczęśliwi. Pozdrawiam serdecznie tych nowo wyświęconych kapłanów, a także ich rodziny i przyjaciół, a was proszę o pamięć o tych, których Pan wciąż woła po imieniu — tak jak kiedyś nad Jeziorem Galilejskim powołał apostołów — aby stali się «rybakami ludzi», czyli Jego najbliższymi współpracownikami w głoszeniu Ewangelii i w służbie Królestwu Bożemu w tych naszych czasach. Prośmy o dar wytrwałości dla wszystkich kapłanów: niech dochowują wierności modlitwie, niech z wciąż odnawianą pobożnością odprawiają Mszę św., niech żyją wsłuchani w słowo Boże i dzień po dniu przyswajają sobie uczucia i sposób postępowania Jezusa Dobrego Pasterza. Módlmy się także za tych, którzy przygotowują się do posługi kapłańskiej, i za formatorów w seminariach rzymskich, włoskich i całego świata; módlmy się za rodziny, aby wciąż kiełkowały i dojrzewały w nich «ziarna» powołań do służby w kapłaństwie.

W tym roku temat Światowego Dnia Modlitw o Powołania brzmi: «Powołanie do służby wspólnocie Kościoła». Opisując tajemnicę Kościoła naszych czasów, Powszechny Sobór Watykański II posługiwał się głównie kategorią «wspólnoty». W tej perspektywie wielkie znaczenie ma bogata różnorodność darów i posług w Ludzie Bożym. Wszyscy ochrzczeni są powołani, by wnosić wkład w dzieło zbawienia. Jednakże w Kościele istnieją pewne szczególne powołania do służby wspólnocie. Głównym odpowiedzialnym za wspólnotę katolicką jest papież, następca Piotra i biskup Rzymu; z nim strażnikami i nauczycielami jedności są biskupi, następcy apostołów, wspomagani przez kapłanów. Jednakże wspólnocie służą także osoby konsekrowane i wszyscy wierni. Sercem wspólnoty Kościoła jest Eucharystia: różne powołania czerpią z tego Największego Sakramentu duchową siłę, by stale budować w miłości jedno ciało Kościoła.

Zwracamy się teraz do Maryi, Matki Chrystusa Dobrego Pasterza. Niech Ta, która natychmiast odpowiedziała na Boże powołanie, mówiąc: «Oto ja służebnica Pańska» (Łk 1, 38), pomoże nam przyjąć z radością i gotowością zaproszenie Chrystusa, byśmy byli Jego uczniami, którzy zawsze pragną tworzyć «jedno serce i jednego ducha» (por. Dz 4, 32).

Benedykt XVI