Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 13 października 2002

1. W tych dniach goszczę z radością Wielce Błogosławionego Teoktysta, Patriarchę Kościoła prawosławnego w Rumunii. Jemu oraz osobom, które mu towarzyszą, raz jeszcze z serca dziękuję za te niezwykle cenne odwiedziny. Przywodzą mi one na myśl wizytę, którą Bóg pozwolił mi złożyć w Bukareszcie w maju 1999 r. Te spotkania ujawniły szczere pragnienie jedności. Młodzież w Bukareszcie wołała Unitate; słowo Unita (jedność) słychać było wielokrotnie na placu św. Piotra w miniony poniedziałek w czasie mojego pierwszego spotkania z Wielce Błogosławionym Patriarchą.

2. To pragnienie pełnej komunii między chrześcijanami w znaczący sposób umocnił Powszechny Sobór Watykański II, który właśnie ekumenizmowi poświęcił jeden z najważniejszych dokumentów — dekret Unitatis redintegratio.

Dwa dni temu obchodziliśmy czterdziestą rocznicę rozpoczęcia obrad tego historycznego zgromadzenia, otwartego 11 października 1962 r. przez papieża Jana XXIII, którego teraz czcimy jako błogosławionego. Również i mnie dane było w nim uczestniczyć, i wciąż zachowuję w sercu cenne i niezapomniane wspomnienia z tego okresu.

W przemówieniu inauguracyjnym papież Jan, pełen nadziei i wiary, wezwał Ojców Soborowych, by z jednej strony pozostali wierni tradycji katolickiej, z drugiej zaś, by przedstawili ją na nowo, w sposób odpowiadający potrzebom nowych czasów. W pewnym sensie ów 11 października przed czterdziestu laty był uroczystym i uniwersalnym początkiem tego, co zostało nazwane «nową ewangelizacją».

3. Sobór stał się niejako «drzwiami świętymi» do tej nowej wiosny Kościoła, która objawiła się w czasie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. Dlatego też w Liście apostolskim Novo millennio ineunte zwróciłem się do wspólnoty Kościoła z prośbą, by ponownie sięgnęła po dokumenty soborowe, które «nie tracą wartości ani blasku». Należy się z nimi zapoznawać i je przyswajać jako «miarodajne i normatywne teksty Magisterium, należące do Tradycji Kościoła» (por. n. 57). W sposób symboliczny powierzyłem już te dokumenty nowym pokoleniom przy okazji Jubileuszu Apostolstwa Świeckich.

Niech Maryja Dziewica, Matka Boga i Kościoła, pomoże nam zrozumieć, że dzięki Soborowi została dana nam wszystkim «niezawodna busola, wskazująca nam drogę w stuleciu, które się rozpoczyna» (tamże).