Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 14 marca 2004

1. Fragment Ewangelii odczytany w liturgii dzisiejszej niedzieli przypomina dwa tragiczne wydarzenia z czasów Jezusa: okrutne stłumienie buntu oraz zawalenie się wieży w Siloe na tłum ludzi (Łk 13, 1-9). Przywodzą one na myśl nasze czasy, w których niestety wciąż dowiadujemy się o nowych aktach przemocy i ich śmiertelnych ofiarach.

Już w ubiegłą niedzielę mówiłem o zarzewiach wojny i atakach terrorystycznych, które powodują przelew krwi w różnych regionach świata. W zeszły czwartek natomiast doszło do wstrząsającego zamachu w Madrycie, w którym zginęło prawie dwieście osób, a ponad tysiąc zostało rannych. Ta straszliwa zbrodnia wstrząsnęła opinią publiczną na całym świecie. Głęboko poruszeni tak wielkim barbarzyństwem, stawiamy sobie pytanie, jak w ludzkiej duszy mógł się zrodzić pomysł tak potwornych zbrodniczych aktów.

2. Jeszcze raz potępiam te czyny, których nic nie może usprawiedliwić. Ponownie wyrażam też moje współczucie pogrążonym w cierpieniu rodzinom ofiar zamachu, a rannych i ich bliskich zapewniam o mojej pamięci w modlitwie.

Z wielkim wzruszeniem cały świat patrzył na zgodne świadectwo solidarności, jakie w ubiegły piątek złożyli mieszkańcy wszystkich regionów Hiszpanii oraz władze polityczne całej Europy.

Współpraca wszystkich zdrowych sił kontynentu pozwala patrzeć z ufnością i mieć nadzieję na lepszą przyszłość. Zwłaszcza ci, którzy wierzą w Boga, Stworzyciela i Pana wszystkich ludzi, powinni czuć się zobowiązani do budowania świata bardziej braterskiego i solidarnego, pomimo trudności i przeszkód, które mogą napotkać w wypełnianiu tego pilnego i koniecznego zadania.

3. W matczyne ręce Maryi, Dziewicy Miłosierdzia, składamy w sposób szczególny ofiary strasznego zamachu terrorystycznego w Madrycie. Prosimy Ją, by otaczała opieką i chroniła drogi naród hiszpański, Europę i cały świat.