Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 29 czerwca 2000

1. Dzisiaj cały Lud Boży, zwłaszcza w Rzymie i w diecezji rzymskiej, obchodzi z radością uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła, uważanych za filary Kościoła powszechnego. Piotra, czyli «skały», na której Chrystus zbudował swój Kościół; Pawła, który został «narzędziem wybranym», aby zanieść Ewangelię poganom. Galilejskiego rybaka, który podźwignąwszy się po trudnej próbie, jakiej został poddany w mrocznych godzinach męki Chrystusa, miał umacniać w wierze braci i paść Chrystusową owczarnię; gorliwego faryzeusza, który nawróciwszy się na drodze do Damaszku stał się zwiastunem zbawienia przez wiarę.

Tajemniczy zamysł Opatrzności przywiódł ich obu do Rzymu, aby tutaj przypieczętowali swoje świadectwo krwią: Piotr został ukrzyżowany, a Paweł ścięty. Pierwszy jest pochowany u stóp Wzgórza Watykańskiego, drugi przy Via Ostiense.

2. Jak co roku z tej uroczystej okazji mamy zaszczyt gościć z radością delegację Ekumenicznego Patriarchatu Konstantynopola, która w jedności z nami świętuje uroczystość Książąt Apostołów. Każdemu członkowi delegacji przekazuję słowa serdecznego powitania i braterski znak pokoju w Panu.

Znacząca obecność tych naszych braci w wierze jest gestem, który wzywa, by zachować nadzieję i nie ulegając zniechęceniu iść dalej drogą dialogu ekumenicznego. Prośmy Pana, aby jak najszybciej chrześcijanie Wschodu i Zachodu mogli zaznać radości i łaski pełnej jedności, zgodnie wyznawać wspólną wiarę i razem prowadzić pracę apostolską.

W tej szczególnej intencji proszę o modlitwę przy grobach apostołów także was, drodzy pielgrzymi, którzy przybyliście tu z wszystkich części świata z okazji Wielkiego Jubileuszu. Zawierzam wam intencje, które na początku trzeciego tysiąclecia leżą mi szczególnie na sercu: jedność chrześcijan i nową ewangelizację.

3. Niech wstawia się za nami św. Piotr, aby posługa jego Następcy została uznana i przyjęta przez wszystkich jako służba jedności Ludu Bożego. Prośmy św. Pawła, aby wspomagał pracę misyjną Kościoła, zwłaszcza wśród tych, którzy nie otrzymali jeszcze Dobrej Nowiny o Chrystusie Zbawicielu.

Na koniec skierujmy serca ku Najświętszej Maryi Pannie, którą dzisiaj wzywamy jako Królową Apostołów i Salus Populi Romani — Zbawienie Ludu Rzymskiego. Właśnie z wami, drodzy bracia i siostry z diecezji rzymskiej, pragnę podzielić się jeszcze jedną szczególną intencją: módlmy się, aby święci Piotr i Paweł umacniali naszą wiarę i pomagali nam świadczyć o niej w każdym środowisku i w każdych okolicznościach.

Dzisiaj na całym świecie zostaje opublikowany doniosły raport Narodów Zjednoczonych na temat praw człowieka i postępu. Walka z ubóstwem to jedno z wielkich wyzwań, jakie staje przed ludzkością w nowym tysiącleciu. Niezbędne pożywienie, ochrona zdrowia, wykształcenie i praca to nie tylko cele postępu — to podstawowe prawa, których nadal niestety odmawia się milionom ludzi. Prawa człowieka i postęp muszą iść w parze, ale potrzebna jest ściślejsza współpraca międzynarodowa na rzecz narodów w najtrudniejszej sytuacji. Wyrażam żywą nadzieję, że jednym z owoców Wielkiego Jubileuszu będzie powstanie nowych, konkretnych form międzynarodowej solidarności.