Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 6 sierpnia 2000

1. Dzisiaj, 6 sierpnia, przypada święto Przemienienia Pańskiego, które chrześcijanie Wschodu i Zachodu obchodzą tego samego dnia. W kontekście Wielkiego Jubileuszu Jego Świątobliwość Bartłomiej I, ekumeniczny Patriarcha Konstantynopola, skierował wezwanie do wszystkich chrześcijan, aby w wigilię tego święta zjednoczyli się uczestnicząc w dłuższym czuwaniu modlitewnym. Kościół katolicki z radością przyjął to wezwanie i wczoraj wieczorem w Rzymie, w bazylice św. Jana na Lateranie, odbyło się uroczyste czuwanie w duchu wspólnoty wiary i pragnień.

Przy tej okazji mogliśmy złożyć wspólne wyznanie wiary w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego oraz wyrazić gotowość do posłuszeństwa Jego Ewangelii. Jak usłyszeliśmy dziś w czytaniu ewangelicznym, Jezus «przemienił się» wobec Piotra, Jakuba i Jana: «twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło» (Mt 17, 2). Poprzez zasłonę człowieczeństwa objawił się Syn Boży, «Światłość ze światłości». Zostało to potwierdzone przez tajemniczy głos z wysoka: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie» (Mt 17, 5). Stajemy tu wobec prawdziwej epifanii: objawienia się Syna Bożego światu.

2. Znajdujemy się tu w centrum chrześcijańskiej tajemnicy, a tym samym także w centrum Wielkiego Jubileuszu, którzy przynagla nas do odnowienia wierności Chrystusowi. Różne uroczystości jubileuszowe są bowiem dla wierzących sprzyjającymi sposobnościami do spotkania z Nim i potwierdzenia wobec Chrystusa zdecydowanej woli współdziałania z Nim w realizacji Jego zamysłu powszechnego zbawienia. W tym duchu obchodzony będzie także bliski już Światowy Dzień Młodzieży. Wielu młodych wszelkimi środkami wyruszyło już w drogę, aby dotrzeć do Rzymu; rodziny, parafie, zgromadzenia zakonne i szkoły mobilizują się, aby ich przyjąć; ja także z radością będę gościć kilkunastu z nich w Castel Gandolfo. Módlmy się, aby to ważne spotkanie w samym centrum Jubileuszu stało się dla młodych z całego świata wspaniałą okazją do odnowienia całym sercem swojej wierności Chrystusowi.

3. Święto Przemienienia przywodzi na pamięć postać mego drogiego poprzednika, sługi Bożego Pawła VI, zmarłego dokładnie w dniu 6 sierpnia 1978 r., który tak jak dzisiaj przypadał w niedzielę. Był on natchnionym głosicielem Przemienienia, w którym kontemplował pełnię tajemnicy Chrystusa, prawdziwego człowieka i prawdziwego Boga. Współczesnemu człowiekowi, który często czuje się zagubiony pośród tysięcznych rozproszeń, sprowadzających go na błędne drogi, Paweł VI, powodowany płomienną miłością, wskazuje swoim mądrym nauczaniem Chrystusa, Nauczyciela, Pasterza, Światłość duszy. «On jest nam niezbędny — mówił w jednej z homilii — a my nie możemy obyć się bez Niego; On jest naszym szczęściem, weselem i radością, obietnicą i nadzieją; naszą drogą, prawdą i życiem» (Insegnamenti, III [1965], 1192).

Najświętsza Maryja Panna, którą Paweł VI czcił z synowską miłością, niech pomaga wszystkim chrześcijanom być wiernymi świadkami Chrystusa. Niech wspiera też wysiłki, jakie podejmują chrześcijanie różnych wyznań, aby odważnie posuwać się naprzód drogą ku pełnej jedności.