Trzeba walczyć z plagą głodu

Drodzy Bracia i Siostry!

Dziś obchodzony jest we Włoszech doroczny Dzień Dziękczynienia pod hasłem: «Ziemia — dar dla całej rodziny ludzkiej». W naszych chrześcijańskich rodzinach uczymy dzieci, że należy zawsze dziękować Panu przed posiłkiem, odmawiając krótką modlitwę i robiąc znak krzyża. Ten zwyczaj powinien być podtrzymywany bądź przywracany, ponieważ uczy, że «chleb powszedni» nie powinien być traktowany jako coś, co się nam należy, ale trzeba w nim widzieć dar Opatrzności. Powinniśmy się przyzwyczaić błogosławić Stwórcę za wszystko: za powietrze i wodę — cenne żywioły, które są podstawą życia na naszej planecie; jak również za pokarm, który dzięki urodzajnej ziemi Bóg daje nam, byśmy mogli się odżywiać. Swoich uczniów Jezus nauczył modlić się do Ojca niebieskiego nie o «mój», ale o «nasz» chleb powszedni. Chciał bowiem, aby każdy człowiek czuł się odpowiedzialny za swoich braci i by nikomu nie brakowało tego, co niezbędne do życia. Płody ziemi są darem przeznaczonym przez Boga dla «całej rodziny ludzkiej».

I tu dochodzimy do sprawy bardzo bolesnej: dramatyczna kwestia głodu, mimo że nawet niedawno zajmowano się nią na forum instytucji najwyższej rangi, takich jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, a zwłaszcza FAO, pozostaje nadal bardzo poważnym problemem. Ostatni doroczny raport FAO potwierdził to, o czym Kościół dobrze wie na podstawie bezpośrednich doświadczeń wspólnot i misjonarzy, a mianowicie, że ponad 800 mln osób żyje w stanie niedożywienia, a zbyt wiele osób, zwłaszcza dzieci, umiera z głodu. Jak można zaradzić tej sytuacji, która — choć często się o niej mówi — nie ulega poprawie, a pod pewnymi względami się pogarsza? Niewątpliwie należy usunąć jej przyczyny strukturalne, związane z systemem zarządzania gospodarką światową, który większą część zasobów planety przydziela mniejszości jej mieszkańców. Tę niesprawiedliwość piętnowali przy różnych okazjach moi czcigodni poprzednicy, słudzy Boży Paweł VI i Jan Paweł II. Aby doprowadzić do znaczących zmian, trzeba przekształcić modele rozwoju globalnego; jest to konieczne już nie tylko ze względu na skandal, jakim jest głód, lecz również z uwagi na zagrożenie środowiska naturalnego i stan zasobów energetycznych. Każdy człowiek i każda rodzina mogą jednakże i powinni coś zrobić, by zmniejszyć klęskę głodu na świecie — służy temu obranie stylu życia i konsumpcji sprzyjających ochronie stworzenia i zgodnych z zasadami sprawiedliwości w stosunku do tych, którzy uprawiają ziemię w każdym kraju.

Drodzy bracia i siostry, dzisiejszy Dzień Dziękczynienia jest okazją, byśmy z jednej strony dziękowali Bogu za owoce pracy na roli; z drugiej wzywa nas do konkretnego zaangażowania, by zwalczyć plagę głodu. Niech Najświętsza Maryja Panna uczy nas być wdzięcznymi za dobrodziejstwa Opatrzności i pomaga szerzyć w każdej części świata sprawiedliwość i solidarność.

Benedykt XVI