Stuletni żebrak największym darczyńcą Cerkwi

To jest wstyd i nauczka dla wszystkich którzy wspierają żebraków pod każdym kościołem, bo to nie jest stosowne miejsce na żebranie i tylko zdecydowana postawa wiernych może oczyścić nasze miejsca święte z cwaniaków. Jeżeli będziemy bawić się w " panocków" to nadal będziemy dorabiać oszustów. Może zresztą ten Bułgar chciał nam tylko pokazać co robimy, a pieniądze oddał Kościołowi bo to był nieuczciwy grosz .

Lusia Ogiń­ska Wdowi grosz (Ewan­ge­lia wg św.Marka:12,41-44) Tłum się zgro­ma­dził przed świą­ty­nią, także bogaci moż­no­władcy. Patrzyli na bie­da­ków z drwiną złoto rzu­ca­jąc na dno tacy. Lud się prze­py­chał, dusił, ciskał, straże krzy­czały: — Precz, hołoto! … Na tacach, jakby słońce bły­sło, liczne daniny, sre­bro, złoto… Boga­cze gło­śno roz­pra­wiali, kła­dli ofiary, z tłumu szy­dząc: — Niech patrzą ciemni, biedni, mali i wielką naszą szczo­drość widzą! Wresz­cie roze­szli się piel­grzymi, wie­czór ostat­nie bla­ski cho­wał… Nagie sta­nęła przy świą­tyni zgar­biona sta­ru­szeńka — wdowa… Płó­cienna, licha na niej chu­sta, tłu­mo­czek, płaszcz poce­ro­wany, węgielki oczu, blade usta, sta­ruszki dło­nie spracowane. Szep­tem, bez­gło­śnie się modliła wdowa, podobna do widzia­dła, na tacę jeden grosz wrzu­ciła, a. za tym gro­szem łza upadła. Bły­snął jak dia­ment ten grosz wdowi pośród dena­rów i sester­sów, pod stopy upadł Chry­stu­sowi, a. On powie­sił go na sercu. ……………………………….….. Sekret zaklęty w zwy­kłej mie­dzi, sekret ofiary i skrom­no­ści… Bez braw, okrzy­ków i gawie­dzi, …na sercu Boga grosz miłości.

Jaka piękna historia i jaki kapitalny człowiek!

Wstyd dla Bułgarów.