Szczątki Sługi Bożej Matki Czackiej przeniesiono do kaplicy Matki Bożej Anielskiej w Laskach

Doczesne szczątki Sługi Bożej Matki Elżbiety od Krzyża, Róży Czackiej spoczęły 23 grudnia w sarkofagu przygotowanym w kaplicy Matki Bożej Anielskiej w podwarszawskich Laskach – w miejscu dawnego pokoju Założycielki - poinformowało w środę Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża.

W komunikacie opublikowanym na stronie internetowej zgromadzenie wyjaśniło, że "translacji z cmentarza dokonano za zgodą Kongregacji ds. Kanonizacyjnych oraz z pozwoleniem Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego".

"Doczesne szczątki Czcigodnej Sługi Bożej Matki Elżbiety od Krzyża, Róży Czackiej spoczęły w sarkofagu przygotowanym w kaplicy Matki Bożej Anielskiej w Laskach – w miejscu dawnego pokoju Założycielki" - czytamy.

Zgodnie z wytycznymi prawa kanonizacyjnego i instrukcją Stolicy Apostolskiej "Sanctorum Mater", doczesnym szczątkom nie oddaje się czci publicznej, jaka należna jest relikwiom błogosławionych i świętych. Można to czynić dopiero po oficjalnym orzeczeniu Kościoła wyrażającym się w beatyfikacji - zwróciło uwagę zgromadzenie.

Siostry podkreśliły, że z ufnością w sercach, trwając na modlitwie, w pragnieniu wiernej służby według charyzmatu pozostawionego przez Założycielkę oczekują jej beatyfikacji.

Papież Franciszek zatwierdził dekret uznający cud za wstawiennictwem matki Elżbiety Czackiej - założycielki Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi - stanowiący ostatni warunek do jej beatyfikacji - podał 28 października Watykan.

Elżbieta Róża Czacka urodziła się w Białej Cerkwi na Ukrainie w polskiej rodzinie ziemiańskiej.

W wieku 22 lat straciła wzrok. Wtedy podjęła decyzję, że będzie opiekować się niewidomymi. Uczyła się - m.in. we Francji i Szwajcarii - nowoczesnych wówczas metod pomocy takim osobom. W 1910 roku w Warszawie założyła Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi, następnie szkołę dla nich. Zainicjowała akcję przepisywania książek alfabetem Braille'a i stworzyła pierwszą na ziemiach polskich bibliotekę dla niewidomych.

W 1916 roku Czacka wstąpiła do zakonu św. Franciszka, a potem założyła zgromadzenie dla pracy wśród ociemniałych. Od 1922 roku w podwarszawskich Laskach zakładała kolejne szkoły i warsztaty dla niewidomych.

Została ciężko ranna podczas bombardowań w kampanii wrześniowej 1939 roku. W czasie Powstania Warszawskiego w Laskach urządzono szpitale polowe dla rannych powstańców, przechowywano i dostarczano broń oraz prowiant.

Po otrzymaniu zgody Stolicy Apostolskiej, otwarcie procesu beatyfikacyjnego Matki Elżbiety Róży Czackiej odbyło się w dniu 22 grudnia 1987 roku w kaplicy Prymasowskiej przy ul. Miodowej w Warszawie. Prace procesowe na terenie diecezji trwały do 1995 roku. 2 października 1995 roku akta zostały otwarte w Kongregacji ds. Kanonizacyjnych. Dekret o heroiczności cnót Sługi Bożej został promulgowany 9 października 2017 roku.

Proces w sprawie domniemanego cudu za wstawiennictwem m. Elżbiety Czackiej zakończył się 5 czerwca 2018 r. i dokumentacja została przekazana do Watykanu, gdzie sprawa zanim została przedstawiona papieżowi, była badana przez komisje lekarzy, teologów i kardynałów.