Wuj księżnej Diany i Winstona Churchilla może zostać świętym Kościoła katolickiego

Dziś prowadzony jest jego proces beatyfikacyjny i nosi on miano Sługi Bożego. Jest nieformalnym patronem pojednania anglikańsko-katolickiego i często bywa przywoływany przez wiernych dwóch wyznań.

Brat Ignacy od św. Pawła urodził się 22 grudnia 1799 r. w szlacheckiej rodzinie jako Jerzy Ignacy Spencer. Był synem ważnego angielskiego arystokraty Jerzego Spencera. Już jako młody chłopak interesował się duchowością i ascezą. Zaprzyjaźnił się z bp. Ryszardem Godleyem w Eton College, gdzie się uczył. Nie spodobało się to jego ojcu i zdecydował, że będzie się uczył w posiadłości rodzinnej. W 1817 roku wyjechał jednak na studia do Trinity College w Cambridge. Zakończył pierwszy etap swojej nauki z wyróżnieniem. Dalsza naukę podjął w seminarium anglikańskim. W 1822 roku został wyświęcony na diakona, a dwa lata później, 13 czerwca 1824 r. otrzymał anglikańskie święcenia kapłańskie. Jego pierwszą parafią było Brington w hrabstwie Northampton. W tym czasie pod wpływem studiowania duchowości i pism Ojców Kościoła zaczął mieć poważne wątpliwości. Powoli odkrywał duchowość katolicką. Po latach sam przyznał, że to: "Ojcowie Kościoła uczynili mnie katolikiem".

30 stycznia 1830 r. wysłał do swojego ojca list, w którym powiadomił go, że opuścił Kościół anglikański i został przyjęty do Kościoła katolickiego. Dla angielskiego arystokraty wiernego monarchii był to ogromny szok i zdrada. Ignacy opuścił Anglię, aby nie przysparzać swojej rodzinie wstydu. Został wysłany na nauki do Rzymu. Tam zaprzyjaźnił się z ks. Nicholasem Wisemanem, późniejszym kardynałem oraz poznał zgromadzenie pasjonistów do którego wstąpił.

Po ukończeniu studiów w 1832 r. został wyświęcony na księdza. Gdy tylko katolicy odzyskali wolność religijną w Anglii, ks. Ignacy powrócił do rodzinnego kraju i został wikariuszem w Walsalli. W 1838 r. ustanowił krucjatę modlitewną o "przebudzenie i konwersję Anglii". Zabiegał również o spotkanie z ks. Johnem Henrym Newmanem, ale bezskutecznie. W 1847 roku wstąpił do zgromadzenia pasjonistów i przyjął habit. Był bardzo zaangażowany w dialog ekumeniczny i pragnął jedności kościoła. Zmarł 1 października 1864 r. w opinii świętości.

Dziś prowadzony jest jego proces beatyfikacyjny i nosi on miano Sługi Bożego. Jest nieformalnym patronem pojednania anglikańsko-katolickiego i często przywoływany przez wiernych dwóch wyznań. Był wujkiem Winstona Churchilla oraz księżnej Diany (z domu Spencer) .