"Nawet z bardzo krętej drogi, widać światło Boże". Wielkopostna pieśń, która wzrusza do łez [WIDEO]

Pierwszy odcinek z cyklu "Deus Meus na pustyni - pieśni cierpiącej miłości" ze specjalnym udziałem Antoniny Krzysztoń. Gramy dla Twórców, Przyjaciół i Domowników pierwszego hospicjum dla dzieci na Litwie. Słuchaj, patrz, daj się kochać.

Obejrzyj teledysk:

Tekst pieśni:

1. Słońce nagle zgasło,
wiatr w huragan wzrasta.
Chociaż ciemno, przecież widzę,
jak umiera Pan nasz.

Ref.:
Jezu nasz, Zbawco świata,
przez ile lat za nas konasz.
Jezu nasz, zbawco świata,
przez ile lat będziesz konał.

2. Cierniowa korona,
w dłonie wbite gwoździe,
jak urodzon tak umiera
w wielkiej samotności.

3. W wielkiej samotności,
w wielkim opuszczeniu.
Śmierci oddał się był człowiek,
doszedł do zbawienia.

4. Do Boga powrócić
może każdy człowiek
Nawet z bardzo krętej drogi
widać światło Boże.

Twórcy piękna "Słońce nagle zgasło - Deus Meus na pustyni":

Słowa: Antonina Krzysztoń
Muzyka: Wojciech Konikiewicz
Śpiew: Deus Meus i Antonina Krzysztoń
Produkcja muzyczna: Marcin Pospieszalski
Oprawa graficzna - rysunek piaskiem i solą: Magda Suszek-Bąk - www.rysowanepiaskiem.pl
Nagranie teledysku: Grzegorz Juziak i Jędrzej Niestrój

Nagranie pochodzi z płyty Deus Meus pt. "Słońce nagle zgasło".