Nie wszyscy terroryści to muzułmanie

Czy rzeczywiście wszystkie religie - oprócz islamu - dążą do pokoju? Czy żaden terrorysta nie powołał się nigdy na Chrystusa? Poznaj fakty i nie powielaj fałszywych informacji.

Od czasu zamachów w Paryżu pojawiło się mnóstwo mniej lub bardziej agresywnych wpisów w internecie dotyczących islamu i muzułmanów. Zdaniem wielu osób, religia ta zawiera w sobie nieodłącznie zachętę do przemocy, a przez to znacząco ułatwia rozwój grup terrorystycznych wśród muzułmanów.

Oczywiście, znacząca większość muzułmanów potępiła zamachy w Paryżu: wśród nich duchowni z Arabii Saudyjskiej czy takie organizacje jak Hamas, Hezbollah i Islamski Dżihad.

Czy jednak prawdą jest często powtarzane stwierdzenie, że "nie wszyscy muzułmanie to terroryście, ale wszyscy terroryści to muzułmanie"? Czy istotnie to jedynie wyznawcy islamu prześladują inne religie, a sami nie są prześladowani? Oto kilka kontrprzykładów.

Po pierwsze - muzułmanie z grupy etnicznej Rohingya (Myanmar)

Rohingya żyją głównie w północnej części Myanmaru (prowincja Arakan), w którym religią dominującą jest buddyzm. Muzułmanie są tam prześladowani na co dzień: z zasady nie otrzymują dokumentów, nie mogą korzystać z powszechnej edukacji, opieki medycznej i legalnie pracować. ONZ uważa ich za jedną z najbardziej prześladowanych grup etnicznych na świecie.

Pogromy rozpoczęły się w 2012 roku - wtedy też zaczęła się masowa ucieczka muzułmanów do sąsiedniego Bangladeszu oraz, przez Tajlandię, do Malezji. Sytuację pogarszają nawoływania buddyjskich mnichów, którzy głoszą, że muzułmanie terroryzują buddystów i usiłują przejmować ich ziemie.

Uchodźcy Rohingya w Bangladeszu (fot. photo story / Shutterstock.com)

W maju 2015 roku media informowały o odnalezieniu masowych grobów, gdzie znaleziono setki ciał uciekających przed terrorem Rohingya. Władze Myanmaru wprowadziły również prawo wymierzone w inne niż buddyzm wyznania, głównie w islam i chrześcijaństwo. Nowe przepisy zakazują np. przechodzenia z buddyzmu na inne religie, a także bardzo ograniczają możliwości zawierania małżeństw mieszanych wyznaniowo.

Po drugie - prześladowania muzułmanów w Indiach

Co jakiś czas spotykamy się z informacją o prześladowaniu zarówno chrześcijan, jak i muzułmanów, w prowincjach Indii zdominowanych przez hinduistów. Ostatnio media mówiły o pobiciu na śmierć muzułmanina oskarżonego o przemyt (i spożywanie!) wołowiny.

W Polsce bardzo dobrze znane są przypadki aktów przemocy i terroru wymierzonych w chrześcijan. W stanie Madhya Pradesh zmiana religii bez zezwolenia władz jest nielegalna i podlega karze pozbawienia wolności oraz grzywny. Działalność ugrupowań hinduistycznych w Indiach skutecznie utrudnia rozwój państwa, dlatego - w przeciwieństwie do Myanmaru - spotyka się często z ostrą reakcją państwa.

Po trzecie - Czystki etniczne na muzułmanach dokonywane przez chrześcijan w Republice Środkowoafrykańskiej.

Walki, mające już charakter wojny domowej, trwają od 2012 roku. Rozpoczęły się od zamieszek wywołanych przez ugrupowanie muzułmańskie Seleka. Doprowadziły one do obalenia 24 marca 2013 legalnego prezydenta Françoisa Bozizego, a jego miejsce zajął przywódca rebeliantów Michel Djotodja.

Po raz pierwszy na czele tego państwa stanął muzułmanin, chociaż islam wyznaje tam nieco ponad 10 proc. mieszkańców. Objęcie władzy przez Selekę nie zakończyło walk, ale przeciwnie, jeszcze bardziej je zaostrzyło, gdyż działania odwetowe podjęli chrześcijanie - protestanci różnych odłamów i katolicy - stanowiący większość ludności kraju.

Powstała wówczas organizacja samoobrony "Anti-Balaka" (nazwa oznacza "Przeciw maczetom", tzn. odrzucająca stosowanie tych narzędzi), złożona przeważnie z chrześcijan, która mordowała zwolenników Seleki i niszczyła ich dobra (podczas gdy ci ostatni robili to samo z ludnością chrześcijańską).

Członkowie milicji anty-balaka (fot. Bagassi Koura, Wikipedia)

Spalono wiele kościołów i meczetów oraz domów prywatnych i rządowych. W wojnie domowej zginęły już tysiące ludzi, a co najmniej kilkanaście tysięcy mieszkańców musiało uciekać ze swych stron ojczystych. Warto jednak wskazać, że w wyniku rzezi dokonanych przez ugrupowania chrześcijańskie zginęło ok. 6000 ludzi, głównie muzułmanów.

Abp Samuel Kleda z Kamerunu zaznaczył, że konfliktu środkowoafrykańskiego nie można nazywać wojną religijną. Nie dochodziło tam do przymusowego nawracania na inną religię. Także członków pokonanego ugrupowania Seleka niełatwo byłoby nazwać "pobożnymi muzułmanami", podobnie jak ich oponentów z Anti-balaka trudno utożsamiać z chrześcijaństwem. Zdaniem kameruńskiego hierarchy jest to po prostu wojna łupieżcza.

Zdaniem arcybiskupa uproszczone interpretowanie sytuacji jako wojny chrześcijan z muzułmanami może zaowocować rzeczywistymi podziałami, a konflikt może zagrozić całemu regionowi - uważa metropolita Douali.

W trakcie swojej pielgrzymki do Republiki Środkowo-Afrykańskiej Papież odwiedzi meczet spalony przez chrześcijan z Anty-Balaka.

Po czwarte - akty terroru dokonane przez Białych mieszkańców Europy:

- atak nożownika na szkołę w Trollhättan (motywy rasistowskie)

- liczne strzelaniny na kampusach w USA (m.in. w tym roku: 23.10 w Tennesse, 01.10 w Umpqua Community College, czy 03.09 w Sacramento City College)

- dobrze znany i udokumentowany atak Andersa Breivika, o którym sam zbrodniarz mówił, że "chciał zapobiec wielokulturowości"

*  *  *

Nie wszyscy terroryści to muzułmanie.

Nie chcę bagatelizować zagrożenia jakie stanowią rozmaite grupy terrorystyczne. Pamiętajmy jednak o słowach Papieża, który podkreślił, że nie można aktów terroru usprawiedliwić w żaden sposób motywami religijnymi.

Terroryzm nie ma religii. Pamiętaj o tym wdając się w dyskusję o imigracji, uchodźcach czy islamie. Powielanie fałszywych kalek w niczym nie pomoże, może jedynie zaszkodzić.