#piotr jordan śliwiński ofmcap

Przykład: widzę, że ktoś robi coś złego, nie upominam go, co więcej - zachęcam go, żeby to zrobił. Np. zachęcam go: "Zbij swoją żonę".

Często myśli, że Pan Bóg jest takim prokuratorem, który będzie badał wszystkie zakamarki mojego życia, żeby znaleźć jakieś przestępstwo...

Jeśli ktoś ci mówi, z czego masz się spowiadać, to zawsze bierz to w nawias. Przede wszystkim słuchaj własnego sumienia, bo to jest najważniejsze…

Może przyjść taka pokusa, że chcę zapunktować przed Panem Bogiem albo przed spowiednikiem. Przychodzę, niby chcę się spowiadać, a właściwie mówię "jaki jestem gość"…

Jeśli popełnię grzech ciężki, czyli taki po którym czuję, że nie mogę iść do Komunii świętej, no to muszę iść do spowiedzi. Problem się pojawia, kiedy grzechów ciężkich nie popełniam. Czy mam wtedy się spowiadać?

Jak ktoś będzie się bardzo starał, to może całe życie walczyć ze swoim sumieniem. Są tacy ludzie. To jest straszna męka, bo człowiek się nie przyznaje do prawdy o sobie. Ona jest często dramatyczna...

Sumienie człowieka jest myśleniem Boga (V. Hugo) - brzmi lirycznie, ale... co to jest?

Spowiedź to duchowa reanimacja, a osoby, które do nie przystępują nie są samotne, one powinny pamiętać, że uczestniczą w wielkiej koalicji przeciwko grzechowi - mówi w wywiadzie dla KAI znany duszpasterz, kapucyn o. Piotr Jordan Śliwiński, założyciel Szkoły dla Spowiedników. W rozmowie wyjaśnia, dlaczego spowiedź wspomaga rozwój duchowy, jaki jest jej wymiar społeczny, jak wygląda przeciętna spowiedź Polaka.

{{ article.description }}