Dziś obchodzimy wspomnienie liturgiczne św. Dominika Savio. Miał 14 lat, gdy zmarł. Mimo to, został najmłodszym świętym wyznawcą w Kościele. Warto poznać jego "sposób" na świętość. Przeczytaj 10 niezwykłych wypowiedzi "małego świętego".
1. "Czuję potrzebę i pragnienie, aby zostać świętym. Nie myślałem nigdy, że jest to takie łatwe. Muszę zostać świętym".
2. "Maryjo, oddaję Ci moje serce. Pozwól, by ono odtąd już zawsze należało do Ciebie. Panie Jezu i Maryjo, bądźcie moimi przyjaciółmi! Proszę Was jednak, pozwólcie mi raczej umrzeć, niż gdybym miał to nieszczęście popełnić, choćby tylko jeden grzech".
3. "Tu, na ziemi, świętość polega na tym, aby stale być radosnym i wiernie wypełniać nasze obowiązki".
4. "Poproś Jezusa, aby uczynił cię świętym. W końcu tylko On może to zrobić".
5. "Spowiadaj się regularnie i przystępuj do Komunii świętej tak często, jak tylko możesz" - pisał w liście do przyjaciela.
6. "Nie jestem w stanie zrobić czegoś wielkiego, ale chcę robić wszystko - nawet te najmniejsze rzeczy - na większą chwałę Boga".
7. "Jeśli uda mi się uratować tylko jedną duszę, to jestem pewien, że również moja będzie zbawiona".
8. "Nie potrzebuję niczego z tego świata, aby być szczęśliwym. Potrzebuję jedynie widzieć Jezusa w niebie, którego widzę i adoruję na ołtarzu oczami mojej wiary".
9. "Ludzie nigdy nie powinni zapominać o modlitwie do Maryi, jak długo będą żyć".
10. Jego ostatnie słowa brzmiały: "Do widzenia, ojcze! Do widzenia! O, jakie piękne rzeczy widzę!"
Pius XI powiedział o nim: "Mały święty, ale gigant ducha". Św. Dominik Savio urodził się w 1842 roku w okolicach Turynu (Włochy) w ubogiej rodzinie rzemieślników.
W wieku 12 lat został przyjęty przez św. Jana Bosko do oratorium. Wraz z kilkoma przyjaciółmi założył Towarzystwo Niepokalanej, grupę chłopców zaangażowanych w młodzieńczy apostolat dobrego przykładu. Dominik był znany w Oratorium jako osoba gorliwie praktykująca i nie zaniedbująca okazji do modlitwy. Otrzymał dar kontemplacji, ekstazy i inne nadprzyrodzone dary. Zmarł w 1857 roku na ciężką chorobę płuc.
Beatyfikowany w 1950 roku, kanonizowany w 1954.
Jest patronem dzieci i młodzieży, ministrantów, matek w stanie błogosławionym (szczególnie w ciąży zagrożonej) oraz małżeństw starających się o potomstwo.
Skomentuj artykuł