- To, co najprawdziwiej i najlepiej buduje naszą relację z Bogiem, to tęsknota. Tęsknota za prawdziwym Bogiem, prawdziwą dobrocią, sprawiedliwością, prawdziwą miłością - mówi ks. Przemysław Szewczyk.
Co robić, gdy tęsknisz za Bogiem? Jak wejść z Nim w relację, jak nawiązać z Nim kontakt? "Przepis" na to podaje nam Pismo Święte w psalmie 63. Psalm zaczyna się od słów: "Boże mój, Boże, szukam Ciebie i pragnie Ciebie moja dusza. Ciało moje tęskni za Tobą jak zeschła ziemia łaknąca wody"
- Ten psalm wskazuje nam drogę kontaktu z Panem Bogiem. Zaczyna się od wielkiej tęsknoty, pragnienia. Takiego odczucie, jak bardzo nam brakuje większej dobroci, większej miłości, większej sprawiedliwości w życiu - tłumaczy ks. Szewczyk w "Słowie o Psalmach" na kanale Maskacjusz TV. - Z tej tęsknoty wypływa wpatrywanie się w Boga, który jest prawdziwie obecny. Ta tęsknota to nie jest jakiś jęk: "nie ma Cię, nie ma Cię". To jest dostrzeganie Jego działania w świecie, w Kościele, wśród naszych przyjaciół, znajomych, w naszych rodzinach. Kiedy to widzimy, otwiera się nasze serce, otwierają nasze oczy. I nasza dusza nasza syci się nie tym dobrem, które widzimy pośród świata, ale Bogiem, który przez to dobro przychodzi - wyjaśnia kapłan.
Jak podkreśla, tęsknota, którą widać u psalmisty, gdy woła "Boże, szukam Ciebie" nie jest pusta. To nie jest tęsknota za kimś, kogo nie ma, ale tęsknota do kogoś, kto nieustannie przychodzi i wskazuje miejsce swojego działania. W czasach, w których powstawał psalm, to była świątynia, teraz to jest Pismo Święte, Eucharystia, Kościół, w którym Bóg działa.
- To wpatrywanie się w Boga, który przychodzi, zaspokaja nasza tęsknotę. Dlatego psalmista kończy modlitwę słowami o nasyceniu: "Moja dusza syci się obficie, a usta Cię wielbią radosnymi wargami" - podkreśla ks. Szewczyk.
Psalm 63 - tekst:
Psalm 63 był śpiewany podczas mszy jako psalm responsoryjny w ostatnią niedzielę.
Boże, mój Boże, szukam Ciebie
i pragnie Ciebie moja dusza.
Ciało moje tęskni za Tobą
jak zeschła ziemia łaknąca wody.
Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni,
by ujrzeć Twą potęgę i chwałę.
Twoja łaska jest cenniejsza od życia,
więc sławić Cię będą moje wargi.
Będę Cię wielbił przez całe me życie
i wzniosę ręce w imię Twoje.
Moja dusza syci się obficie,
a usta Cię wielbią radosnymi wargami.
Bo stałeś się dla mnie pomocą
i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:
Do Ciebie lgnie moja dusza,
prawica Twoja mnie wspiera.
Skomentuj artykuł