Denerwujący e-mail, życzliwy uśmiech pani na poczcie, strach przed trudnym spotkaniem, stresująca rozmowa z szefem, przyjemne spotkanie z przyjacielem. Dużo tego jak na jeden dzień. Jak to wszystko przeżyć i poukładać w głowie? Modlitwa w drodze pomoże ci znaleźć rozwiązanie.
Moja wiara mówi mi, że Bóg jest wszędzie przez cały czas, a Chrystus jest w moim sercu i w całym stworzeniu - niezależnie od tego, na ile w danym momencie jestem świadomy Jego obecności. To wielkie pocieszenie, ale ja chcę czegoś więcej. Chcę cały czas czuć Jego obecność. Chcę czuć Go nie tylko wtedy, gdy zostawiam przyziemne sprawy mojego życia i idę do kościoła, ale zawsze!
Chcę dzielić z Nim nawet najmniejsze drobiazgi, które przeżywam: denerwujący e-mail, który właśnie dostałem, i życzliwy uśmiech pani na poczcie, strach przed trudnym spotkaniem, na które idę, i przyjemność wgryzania się w miąższ słodkiego i chrupiącego jabłka w trakcie przerwy. Chcę rozmawiać z Chrystusem o głupstwie, które palnąłem w rozmowie z szefem, i o swoim małym zwycięstwie, bo wreszcie udało mi się skończyć żmudną pracę, z którą męczyłem się przez wiele dni. (...)
Wiem, że On jest pośród tych wszystkich spraw i pragnę od razu skorzystać z Jego obecności w brudzie, błocie i rozgardiaszu mojego skomplikowanego, choć najzupełniej zwyczajnego życia. Dlatego rachunek sumienia jest tak fantastyczny i skuteczny. Przynosi on konkret mojego dnia przed Boga i sprowadza Boga w konkret mojego dnia...
Rozważania, które pomoże ci uporządkować uczucia, można posłuchać w aplikacji "Modlitwa w drodze" lub pod linkiem>>
Czym jest ignacjański rachunek sumienia?
Czymś nie do zniesienia jest ciągłe przypominanie sobie o własnych słabościach i borykanie się z nimi. Wielu ludzi zniechęca się do modlitwy i rachunku sumienia, bo kojarzy się on przede wszystkim z rozliczaniem samego siebie za grzechy.
Św. Ignacy Loyola podał w Ćwiczeniach Duchowych taki rachunek sumienia, który ma na celu przede wszystkim szukanie Boga, a nie popełnionych win. Bo przecież nie grzechy mają być przedmiotem naszej modlitwy lecz działanie Boga w nas.
Oto ignacjańska metoda rachunku sumienia w pięciu punktach:
- Dziękować Bogu, Panu naszemu ze otrzymane dobrodziejstwa.
- Prosić o łaskę poznania grzechów i odrzucenia ich precz.
- Żądać od duszy swojej zdania sprawy od godziny wstania aż do chwili obecnego rachunku. Czynić to przechodząc godzinę po godzinie lub jedną porę dnia po drugiej, a najpierw co do myśli, potem co do słów, a wreszcie co do uczynków...
- Prosić Boga, Pana naszego o przebaczenie win.
- Postanowić poprawę przy Jego łasce. Odmówić "Ojcze nasz". (ĆD 43)
Skomentuj artykuł