Krzyżowa Droga do Zwycięstwa - stacja I

Wielu nie pojmuje dlaczego Pan zstąpił z Niebios i się narodził w biednej rodzinie, aby ostatecznie umrzeć i to w tak makabryczny sposób oraz tak ogromnie upokorzony. Nie pojmujemy, iż była to ogromna cena wyzwolenia nas spod okupacji upadłych. Wielu z Nas na przestrzeni swojego życia nie potrafi również dostrzec swojego udziału w męce Pana. Raz jesteśmy tymi co go chwalą i wielbią niczym ci, którzy wiwatowali na widok Jezusa wjeżdżającego na osiołku do Jerozolimy. Innym razem podążamy za tymi samymi co krzyczeli "Ukrzyżuj Go!". Krzyżujemy Pana w tych jego najmniejszych, najbiedniejszych, osieroconych i osamotnionych, bezdomnych i za słabych, aby wyjść na prostą. Nasza pogarda wbec kloszarda, nasza nienawiść wobec drugiego człowieka, którego być może jednyną winą jest jego odmienna kultura, pochodzenie, pozycja społeczna, albo zawód. Czasami Pan przypomina mi, iż On nie oskarżał nawet winnych; tej, która cudzołożyła lub tych co z nim zostali ukrzyżowani. On wciąż szukał i szuka w ludziach dobra, dotyka naszych serc, abyśmy się obudzili ze stanu letargu i zaczęli prawdziwie kochać oraz żyć. Ale co to właściwie znaczy; prawdziwie kochać Pana Jezusa? Odpowiedzi poszukajmy w historii życia tzw. "Małej Arabki":     https://www.youtube.com/watch?v=2o8yXgZ-UoM I uczmy się wiary od świętych.