Ks. Stryczek: jaka jest najczęstsza przyczyna rozwodów?

Podaję dwa pomocne adresy dla osób przechodzących trudne chwile w swoich małżeństwach: <a href="http://sychar.org">sychar.org</a> oraz, <a href="http://kryzys.org">kryzys.org</a>

Czasami nie ma innego rozwiązania niż rozwód. Niestety za błędy dorosłych najmocniej cierpią dzieci. Polecam przeczytać książkę "Wariatka" Agnieszki Chrzan, w której opisane jest co przeżywają dzieci rozwódników oraz co mogą zrobić, aby zamknąc za sobą ten rozdział i wkroczyć w dorosłe życie z możliwością stworzenia własnego szczęśliwego związku.

 @TomaszL- czemu tutaj propagujesz jakieś własne (albo zaczerpniete z jakiejś sekty) wizje. Czemu tak usilnie zaśmiecasz dyskusje? Co chesz osiągnąć w ten sposób?

I tak przy okazji - warto by było aby kazdy młody mężczyzna choć raz przeszedł EDK. I to nie ze wzgledów stricte religijnych, ale aby poznac smak walki ze sobą, swoimi słąbościami, strachami itd. To bardzo pomocne doświadczenie przed założeniem własnej rodziny, gdy taką walke ze sobą toczyć sie będzie bardzo często. Natomiast ostrożny byłbym z emocjonalną egazltacją EDK.

Rozwody wśród malżenstw pogan (czyli tych co zawarli tylko malzeństwo cywilne) są czesto bardzo rozsądnym krokiem. W czasach życia i bezpieczeńśtwa z państwowego socjału, w czasach, w których gloryfikuje sie własne JA rozwody są oczywistością. Niestety tą pogańską drogą podążac zaczyna wielu, którzy uznaja sie za katolików. Do tego wielu zaczyna żadać uznania prawa katolików do wielokrotnych związków małżenskich. To jest tragedia naszych czasów. Ale nie dziwi, gdy np zaczniemy pytać o cele życia współczesnych religinych neopogan. Nie dziwi też, bo wystarczy zapytać o istote Sakramentu Malżeństwa i co jest dla młodej pary najważniejsze. Suknia panny młodej, garnitur pana młodego, wesele, wystrój kościoła, goście weselni etc. Albo oczekiwanie jakiejś magii ślubu.   No i dramat wielu neopogan, tzn. wyręczanie się Bogiem. Oczywisćie wynika to z faktu wczesniejszego wyreczanai sie rodzicami. I tak, zamiast usilnie, codzinnie budować swoje malżeństwo wielu uważa, iz Bóg ma im dać szczęście, miłość... Czekają, modla sie, nic dobrego sie nie dzieje w ich małżeństwie, wiec wkurzeni robia jedyną rzecz, którą umieją - zabieraja swoje zabawki (rozwód) i idą do innej piskownicy. Współczesna postawa "mi sie należy" i "Bog ma mi dać" zawsze prowadzi do dramatu.

Tych powodów faktycznie jest bardzo wiele, ale jednym z nich jest egoizm małżonów. Egozim jest słabością człowieka, która w związkach staje się bardzo często "kością niezgody", która rozrasta się do formy nowotworów małżeństw, nawet dobrze rokujących na starcie. Żadko kiedy dwoje egoistów zbuduje trwałe małżeństwo. Natomiast altruiści bardzo często są przykładnymi żonami i mężami. Tak więc każdy może zawrzeć małżeństwo, ale trzeba się zaprzeć własnego egoizmu, aby wytrwać w małżeństwie.

Żyjemy  w cywilizacji (nadmiaru) środków, zamiera kultura celów. Jak zepsuło sie radio, czy pralka to się je reperowało. Teraz się wyrzuca i kupuje nowe. To przenosi się na związki miedzyludzkie.

Chyba nie w tym kierunku trzeba by iść, aby odpowiedzieć na pytanie, dlaczego wzrasta ilość rozwodów i ludzie to robią: tu nie chodzi o związki damsko-męskie, jako takie (przecież znaczna część rozwodników wchodzi w nowe związki, więc to nie niedojrzałe relacje są powodem kryzysu małzeństw). Jak obserwuję znajomych, którzy się rozwiedli, to problem ma inny kontekst: niewiara w instytucję małzeństwa, jej niewystarczalność dla wyrażenia potrzeb ludzi w zakresie budowy relacji. Uznaje się instytucję małzeństwa za opresyjną, stąd choćby popularność nieformalnych związków i utrzymywanie się konkubinatu nawet wtedy,gdy żadnych przeszkód nie ma. Ludzie się rozwodzą,bo jedna strona trzyma się uparcie ról zakreślonych przez instytucję, a druga już ich nie chce pełnić, chce innego modelu relacji i nie znajduje dla tych swoich pragnień zrozumienia u współmałżonka. Często ta druga strona nigdy nie chciała małżeństwa, chciała relacji, a nie małżeństwa i zgodziła się na ślub tylko dla utrzymania relacji z drugą osobą. Ludzie często nie wiedzą,czego pragną w relacjach z drugą osobą, zwłaszcza płci odmiennej, i pozwalają sobie na narzucenie uznanych społecznie wzorców zachowań w sytuacji, kiedy nie rozpoznali jeszcze swoich pragnień. Obrazowo to ujmuje słynne powiedzenie: "Co będziemy długo deliberować, pożeńmy się". No to się ludzie żenią lub wychodzą za mąż i klamka zapadła, i klops, gdy ktoś odkrywa,że tego właśnie nie chciał. Podobnie zresztą jest w odniesieniu do innych instytucji, np. zakonów, z których też ludzie podobnie odchodzą na zasadzie niezgody na model życia w danej instytucji. Wybierający małżeństwo lub konkretny zakon muszą się zgodzić na to, że to ta instytucja modeluje im relacje z drugą osobą lub z Bogiem, że są niewolnikami modelu życia, jaki za tym wyborem stoi, że mogą jedynie kosmetycznie na kształt kwiatka do kożucha relacje wewnątrz instytucji zmieniać.