Kundel przydrożny: Ten z niespodzianką

Ja nieodbieram tego jakoś sztucznie... Upokarzać się, a być pokornym to mimo wszystko blisko brzmiące słowa ale mają inne znaczenie. Może dlatego tak to odbieram, bo sam mam tego typu przemyślenia. I poczucie, że cały czas mi czegoś brakuje, nie jestem idealny, choć chciałbym być ale nie umiem. Więc pozostaje mi tylko wiara w łaskę i bezgraniczną miłość Boga. 

Mnie z tej przypowieści porusza inne pytanie gospodarza: "Czy nie o denara umówiłeś się ze mną?". Problem w tym, że oczekujemy od Boga czasem rzeczy, których nam wcale nie obiecywał, i mamy pretensje tak, jak gdyby je obiecał. Jak ci pracownicy, którzy sami sobie przyobiecali, że dostaną więcej. To właśnie pytanie pozwala pracownikom najdłużej pracującym skierować na powrót uwagę na to, na czym polegało 'przymierze' z gospodarzem. Mi samej pozwala to powracające pytanie reflektować swoje oczekiwania wobec Boga.

Czemu ten Litza sie tak caly czas upokarza, dla mnie to jest sztuczne