Mało kto wie, że święta Teresa z Avili wielokrotnie doświadczała w swoim życiu działania złych duchów i odkryła skuteczny sposób walki z nimi - skrapianie ich wodą święconą.
Św. Teresa z Avili była jednym z największych mistyków w historii Kościoła. Zawdzięczamy jej mi. in. "bogatą refleksję o zamieszkiwaniu trzech Boskich Osób w duszy chrześcijanina. To ona napisała, że jeśli przeżywamy nasze życie wiary w przestrzeni pomiędzy kochającym nas Ojcem i Jego umiłowanym Synem, wtedy z pewnością będziemy mieli Ducha Świętego, który podpowie nam, co mamy czynić w każdej sytuacji naszego życia" (Marek Wójtowicz SJ, "Święta z charakterem").
Święta Teresa z Avili była również kobietą bardzo radosną, stanowczą w działaniu i rozmodloną. Mało kto jednak słyszał o tym, że wielokrotnie doświadczała w swoim życiu działania demonów. Co ciekawe, jej świadectwo dowodzi, że szatan szczególnie nie lubi wody święconej, a jej używanie przynosi długotrwałe skutki.
>>> Egzorcyści biją na alarm: rośnie aktywność demonów
Święta Teresa z Avili w 31. rozdziale swojej autobiografii opisuje sytuacje w których demon ustępował po tym, jak skrapiała go, albo miejsce w którym przebywał, wodą święconą.
Pierwszy przypadek dotyczył sytuacji, w której diabeł ukazał się świętej w kaplicy. Mistyczka opisuje, że demon do niej przemawiał, a jego usta miały straszliwy wyraz. Kiedy przerażona zakonnica uczyniła znak krzyża, demon zniknął ale później wrócił. Sytuacja powtarzał się dwukrotnie. Dopiero skropienie go wodą święconą sprawiło, że ustąpił całkowicie (por. "Księga życia").
Opisany powyżej incydent nie jest jednak jedynym w biografii świętej Teresy. W innym miejscu mistyczka pisze, że diabeł przez 5 godzin męczył ją strasznym bólem. Ponieważ były przy tym obecne inne siostry, zakonnica nie chciała prosić o wodę święconą, by ich nie wystraszyć. Ponieważ szatan nie ustępował, poprosiła w końcu współsiostry o sakramentalium. Gdy pokropiła nim miejsce w którym diabeł stał, natychmiast ustąpił i już nie wrócił.
Święta wyraźnie podkreśla, że woda święcona ma niezwykłą moc, a jej użycie przynosi pokój i trwale uwalnia od działania demonów (por. "Księga życia").
>>> Woda święcona. Jakie ma właściwości i co nam daje?
Woda święcona używana jest w Kościele od pierwszych wieków i należy do sakramentaliów - przedmiotów lub czynności, które przynoszą określone skutki duchowe lub cielesne. Należą do nich m. in. medaliki, szkaplerze, posypanie głowy popiołem oraz różnego rodzaju nabożeństwa.
Skomentuj artykuł