#Ewangelia: bezużyteczna wiedza religijna

Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?»

On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom».

I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».

Mówi się często, nie bez racji, że jest rzeczą słuszną unikanie choćby pozoru zła. Warto jednak zauważyć, że cytowany często w tym kontekście tekst z 1 Listu do Tesaloniczan: "Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła" (1 Tes 5, 22) w najnowszym tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia brzmi inaczej - po prostu: "Unikajcie wszelkiego rodzaju zła". I Jezus nie raz robił lub pozwalał innym robić coś, co gorszyło pobożnych (bo sprawiało wrażenie łamania przykazań). Dlaczego? Pozwalał sobie na to tylko wtedy, gdy w grę wchodziło dobro człowieka. Przepisy, prawo, przykazania nie są w stanie zabezpieczyć w pełni dobra człowieka. Czy to znaczy, że nie ma uniwersalnych praw? Oczywiście, że są! Ale jest nimi Miłość - ta, którą można poznać TYLKO wtedy, gdy patrzymy na Jezusa.

Temu, który kocha wszystko wolno.