Jakie jest Królestwo Boże? - Mk 4,26-34

Perykopa zogniskowana jest na temacie królestwa Bożego (gr. he basilea tou Theou). Wyrażenie "królestwo Boże" pojawia się dwukrotnie w urywku w Mk 4,26.30 na początku pierwszego i drugiego porównania. Grecki oryginał (słowa z nawiasu) można również przetłumaczyć jako "królestwo Boga" i nabiera wtedy ono bardziej czysto teokratycznego wymiaru.

Wyrażenie "królestwo Boże" pojawia się w Ewangelii wg św. Marka często i stanowi jeden z kluczowych tematów w nauczaniu Jezusa. Po raz pierwszy spotykamy się z nim w Mk 1,15 gdzie Jezus ogłasza, iż królestwo Boże właśnie przychodzi do ludzi. Następnie pojawia się w Mk 4,11.26.30; 9,1.47; 10,14.15.23.24.25; 12,34; 14,25; 15,43. Ten spis pokazuje, że rzeczywiście w całej drugiej Ewangelii odnajdujemy interesujące nas wyrażenie. Konteksty w jakich się ono znajduje w tekście pozwalają odnajdywać różne charakterystyki Królestwa.

Dzisiejsza perykopa przedstawia dwie cechy królestwa Bożego.

Pierwszą (Mk 4,26-29) obrazuje postawa siewcy. Jest to antropologiczne porównanie. Nacisk położony jest w nim nie na aktywność siewcy, ale dokładnie odwrotnie na jego bierność! Wzrost ziarna jest zupełnie od niego niezależny. Siewcy pozostaje wyłącznie czekanie na wyniki, które są nieprzewidywalne i zależne od siły nad którymi nie jest w stanie panować (Przy okazji pamiętajmy, że w momencie pisania Ewangelii nie istniały żadne genetyczne metody przyśpieszania wzrostu roślin, jak dzisiaj!). Nawiązując do siły przyrody rządzących rozwojem zasianego ziarna Jezus uświadamia prawdę, że wzrost królestwa Bożego nie jest wynikiem ludzkiej pracy! Można ręce załamać. Zwłaszcza trudzący się bezpośrednio na Pańskiej niwie. Jak to? Ano tak. Mamy pracować i pamiętać, iż ludzkie środki są absolutnie niewystarczające w dziedzinie królestwa Bożego. Zawsze wzrost wnętrza człowieka związany jest z jakimś rodzajem Bożej interwencji.

Druga cecha królestwa Bożego zobrazowana jest poprzez porównanie do ziarna gorczycy (Mk 4,30-32). Pozornie wydaje się, że Jezus mówi o wielkości i majestacie Królestwa. Nic bardziej mylnego! Ziarno gorczycy i później drzewo wcale nie było największe. Posiadało dwie zasadnicze charakterystyki. Mianowicie było niezwykle odporne na wszelkiego rodzaju trudne warunki i rozwijało się w tempie zawrotnym potrafiąc inwazyjnie zająć ogromne połacie terenu! Jezus zatem uświadamia poprzez to porównanie, że królestwo Boże posiada niezwykłą wewnętrzną zdolność do gigantycznego rozwoju, szczególnie w niesprzyjających warunkach! I coś jest na rzeczy zważywszy na historię, która uczy, iż wiara jest tym mocniejsza im warunki jej praktykowania trudniejsze.

No właśnie. Generalnie brzuszki mamy syte. Ja też! Czy to jednak pozwala nam mocniej angażować się nam wierzącym w sprawy związane z królestwem Bożym? Trudno nie odnieść wrażenia, iż zbyt wielki dobrobyt jest często przeszkodą w rozwoju Królestwa. Balans w tej dziedzinie jest konieczny, ale każdy musi odnaleźć go sam i nikt w tej pracy go nie zastąpi. Przy tym wszystkim pamiętajmy o podstawowej przestrodze wynikającej z dzisiejszego urywka: wzrost Królestwa zależy przede wszystkim od Siły, która nie jest efektem koniecznym naszego zaangażowania, ale niczym niezasłużonym Darem.