Litania pokory. Modlitwa, która nadaje życiu inny sens
Pokora to jedna z tych cnót, które w życiu są bardzo potrzebne, a jednocześnie bardzo trudne do osiągnięcia. Jak modlić się o pokorę? Co może się stać, gdy będziemy o nią prosić Boga? Jedną z przejmujących modlitw o pokorę jest Litania pokory napisana przez hiszpańskiego księdza.
Ks. Rafael Merry del Val y Zulueta, a dokładnie Sługa Boży Rafael kard. Merry del Val był wybitną postacią Kościoła z początku XX wieku. Był najbliższym współpracownikiem św. Piusa X, sekretarzem stanu Stolicy Apostolskiej, a po śmierci papieża sekretarzem Świętego Oficjum. Zmarł w 1930 roku. Po wycofaniu się z publicznych spraw Kościoła napisał Litanię pokory, którą podobno odmawiał po każdej odprawionej mszy świętej. W 1953 roku rozpoczął się Jego proces beatyfikacyjny.
Jak modlić się o pokorę?
Wezwania litanii są przejmujące i pokazują pokorne serce twórcy tej modlitwy, który w litanii zauważa wszystkie ludzkie potrzeby i pokusy i odnosi się do nich, powierzając je Bogu. Litania zaczyna się od wezwania dobrze znanego osobom, które cenią sobie uczestnictwo w nabożeństwach czerwcowych i jest dla nich ważne Najświętsze Serce Jezusa.
Litania pokory:
O Jezu cichy i pokornego serca, uczyń serce me według Serca Twego.
Od mojej własnej woli – wybaw mnie, Panie.
Od pragnienia bycia szanowanym – wybaw mnie, Panie.
Od pragnienia bycia kochanym – wybaw mnie, Panie.
Od pragnienia bycia wychwalanym – wybaw mnie, Panie.
Od pragnienia zaszczytów – wybaw mnie, Panie.
Od pragnienia podziwu i uwielbień – wybaw mnie, Panie.
Od pragnienia bycia wyróżnianym – wybaw mnie, Jezu.
Od pragnienia bycia proszonym o radę – wybaw mnie, Panie.
Od pragnienia bycia akceptowanym – wybaw mnie, Panie.
Od pragnienia bycia zrozumianym – wybaw mnie, Panie.
Od pragnienia bycia odwiedzanym – wybaw mnie, Panie.
Od lęku przed upokorzeniem – wybaw mnie, Panie.
Od lęku przed wzgardą – wybaw mnie, Panie.
Od lęku przed odtrącaniem – wybaw mnie, Panie.
Od lęku przed oszczerstwami – wybaw mnie, Panie.
Od lęku przed popadnięciem w zapomnienie – wybaw mnie, Panie.
Od lęku przed wyśmianiem – wybaw mnie, Panie.
Od lęku przed podejrzeniami – wybaw mnie, Panie.
Od lęku przed obelgami – wybaw mnie, Panie.
Od lęku przed opuszczeniem – wybaw mnie, Panie.
Od lęku przed odrzuceniem – wybaw mnie, Panie.
Aby inni byli kochani bardziej niż ja – Panie, udziel mi łaski, bym tego pragnął.
Aby inni byli cenieni bardziej niż ja – Panie, udziel mi łaski, bym tego pragnął.
Aby w opinii świata inni rośli, a ja się umniejszał – Panie, udziel mi łaski, bym tego pragnął.
Aby inni byli chwaleni, a ja bym był zapomniany – Panie, udziel mi łaski, bym tego pragnął.
Aby inni z pożytkiem służyli, a ja bym był odsuwany na bok – Panie, udziel mi łaski, bym tego pragnął.
Aby inni byli wyróżniani we wszystkim – Panie, udziel mi łaski, bym tego pragnął.
Aby inni byli bardziej święci ode mnie, bylebym został święty na miarę moich możliwości – Panie, udziel mi łaski, bym tego pragnął.
Gdy będę nieznany i ubogi – Panie, pragnę się tym cieszyć.
Gdy będę pozbawiony naturalnych doskonałości ciała i umysłu – Panie, pragnę się tym cieszyć.
Jeśliby o mnie nie myślano – Panie, pragnę się tym cieszyć.
Jeśliby zlecano mi najniższe posługi – Panie, pragnę się tym cieszyć.
Jeśliby nawet nie raczono się mną posługiwać – Panie, pragnę się tym cieszyć.
Jeśliby nigdy nie pytano mnie o zdanie – Panie, pragnę się tym cieszyć.
Jeśliby zostawiono mnie na ostatnim miejscu – Panie, pragnę się tym cieszyć.
Jeśliby nigdy nie prawiono mi komplementów – Panie, pragnę się tym cieszyć.
Jeśliby mnie ganiono w porę i nie w porę – Panie, pragnę się tym cieszyć.
O Jezu cichy i pokornego serca, uczyń serce me według Serca Twego.
Skomentuj artykuł