Na dobranoc i dzień dobry - J 12, 24-26

Zachować w sobie życie…

Godzina Syna Człowieczego

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.

A kto by chciał Mi służyć, niech idzie na Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.

Opowiadanie pt. "O lwie, ośle i lisie"

Lew, osioł i lis urządzili sobie wspólne polowanie. Wrócili z niezłym "bagażem". Wtedy lew zlecił osłowi podział łupu. Osioł w swojej naiwności podzielił zdobycz - na trzy równe części i zaproponował królowi zwierząt: - Wybierz sobie tę kupkę, którą chcesz!

Lew wtedy wpadł w taki szał, że rozszarpał i "skonsumował" na miejscu osła. A potem zwrócił się z tym samym zleceniem co wyżej do lisa. Lis - chytrusek złożył - wszystko, co upolowali na wielki stos. Sobie zostawił tylko parę kości. Po tym wskazując na kupę padliny, powiedział do Iwa: - To należy do ciebie.

Lew widząc takie zachowanie lisa, zapytał: - Kto cię nauczył takiego podziału?". - Los osła - odpowiedział grzecznie lis.

Refleksja

Nasze obumieranie jest częścią życia. Trzeba czasami coś stracić, aby zyskać to tzw. "upragnione więcej". Nie da się bowiem zawsze zyskiwać, bo życie uczy nas, że porażki się zdarzają i są nam wciąż potrzebne. Ciągłego uczenie się na własnych błędach wzmacniania w nas siły, by wciąż wierzyć, że nie dzięki nam to wszystko się dzieje, ale jest zamysłem Kogoś innego...

Jezus dał nam przykład pełnego oddania się bez reszty. Jego śmierć na krzyżu dowiodła nam, że nie nasze plany, lecz te Boże, które są nieraz sprzeczne z naszymi, są tymi, które dają rozumienie świata. Ludzkie bowiem myślenie i planowanie jest niczym wobec Tego, który stworzył świat. Nasze ludzkie życie jest zatem wciąż odkrywaniem planów Tego, który dał nam życie...

3 pytania na dobranoc i dzień dobry

1. Dlaczego obumieranie jest częścią życia?
2. Dlaczego porażki też są nam potrzebne?
3. Dlaczego warto odkrywać plan Boga?

I tak na koniec...

Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać. Taka samotność jest straszna, bo człowiek uciekając od miłości, ucieka od samego życia. Zamyka się w sobie (Jan Twardowski)