Co znaczy, wierzyć w Ducha Świętego?
Dla wielu współczesnych chrześcijan Duch Święty pozostaje "nieznaną", a raczej zapomnianą" Osobą Boską. Może to wynikać z Jego "niewyobrażalności", bo nawet na kartach Pisma Świętego Jego Osoba przybliżana jest pod zasłoną obrazów i symboli.
Również ikonografia chrześcijańska stara się respektować tę biblijną regułę i w odróżnieniu od Boga Ojca i Jezusa Chrystusa nigdy nie przedstawia Go w ludzkiej postaci. Trzecia Osoba Trójcy Świętej pozostaje dla ludzi najbardziej zagadkową, nieodkrytą. Kim jest Duch Święty, jaką spełnia On rolę w dziejach świata i człowieka? To najważniejsze pytania, które stawia chrześcijanin.
► KKK 685: Wierzyć w Ducha Świętego oznacza wyznawać, że Duch Święty jest jedną z Osób Trójcy Świętej, współistotny Ojcu i Synowi i z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę. Dlatego zagadnienie Boskiej tajemnicy Ducha Świętego znalazło się już w "teologii" trynitarnej. Tutaj będzie chodziło o miejsce Ducha Świętego w "ekonomii" Bożej.
► KKK 686: Duch Święty działa z Ojcem i Synem od początku aż do wypełnienia zamysłu naszego zbawienia. Dopiero jednak w "czasach ostatecznych", zapoczątkowanych odkupieńczym Wcieleniem Syna, zostaje On objawiony i udzielony, uznany i przyjęty jako Osoba. Wtedy Boski zamysł, zrealizowany w Chrystusie, "Pierworodnym" i Głowie nowego stworzenia, będzie mógł urzeczywistnić się w ludzkości przez wylanie Ducha Świętego jako Kościół, komunia świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała, życie wieczne.
► KKK 684: Duch Święty przez swoją łaskę pierwszy wzbudza naszą wiarę i udziela nowego życia, które polega na tym, abyśmy znali "jedynego prawdziwego Boga oraz Tego, którego posłał, Jezusa Chrystusa" (J 17, 3). Jest On jednak ostatni w objawieniu Osób Trójcy Świętej. Św. Grzegorz z Nazjanzu, "Teolog", wyjaśnia ten rozwój pedagogią Boskiego "zstępowania": Stary Testament głosił wyraźnie Ojca, Syna zaś bardzo niejasno. Nowy objawił Syna i pozwolił dostrzec Bóstwo Ducha. Teraz Duch mieszka pośród nas i udziela nam jaśniejszego widzenia samego siebie. Nie było bowiem rzeczą roztropną głosić otwarcie Syna, gdy nie uznawano jeszcze Bóstwa Ojca, i dodawać Ducha Świętego jako nowy ciężar, jeśli można użyć nieco śmiałego wyrażenia, kiedy jeszcze Bóstwo Syna nie było uznane... Jedynie na drodze postępu i przechodzenia "od chwały do chwały" światło Trójcy Świętej zajaśnieje w pełniejszym blasku.
(Czytaj więcej w: "Taka jest wiara Kościoła", s. 59-60)
Kościół wyznając wiarę w Ducha Świętego wierzy, że Duch Święty jest jedną z osób Trójcy Świętej, współistotny Ojcu i Synowi i «z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę». Duch został wysłany do «serc naszych» (Ga 4, 6), abyśmy mogli otrzymać nowe życie dzieci Bożych. To dzięki Duchowi Świętemu człowiek może poznać tajemnice wiary. Z tą świadomością Kościół naucza, że niezbędne do trwania w jedności z Chrystusem jest udzielany przez Ducha Świętego dar wiary. Zazwyczaj daru tego Duch Święty udziela w sakramencie chrztu. W sakramencie tym człowiek otrzymuje nowe życie w Bogu Ojcu za pośrednictwem Jego Syna w Duchu Świętym. Bez Ducha nie można więc widzieć Ojca, a bez Syna nikt nie może zbliżyć się do Ojca, ponieważ Syn jest poznaniem Ojca, a poznanie Syna Bożego dokonuje się przez Ducha Świętego.
Wiara w Ducha Świętego dotycz nie tylko uznania trzeciej Osoby Boskiej, ale też wskazuje, że działa On wespół z Ojcem i Synem od początku aż do wypełnienia zamysłu naszego zbawienia. Jezus nazwał Ducha Świętego Pocieszycielem i Duchem Prawdy. Kościół swym symbolu wiary nazywa Go Duchem Ożywicielem, to znaczy Tym, który jest Dawcą Życia. Prócz tego Duch Święty w Nowym Testamencie nazwany jest Duchem Chrystusa, Pana, Boga, Duchem chwały, obietnicy.
Skomentuj artykuł