Rozważanie 6. - Wypowiadanie poczucia krzywdy i uczuć towarzyszących

Wejście w proces uzdrowienia ran wyniesionych z domu rodzinnego budzi zwykle gwałtowne uczucia: lęk, żal, poczucie krzywdy, zniechęcenie, bezradność, gniew, pragnienie zemsty. Kiedy zostają one „wywołane”, rozlewają się nieraz na całą osobowość skrzywdzonego. Jak obfite wody wylanej rzeki zalewają nieraz całe okolice, podobnie intensywne uczucia osoby skrzywdzonej wpływają na wszystkie jej reakcje, odruchy i działania. Werbalizowanie tych uczuć pomaga je „skanalizować”, ująć, przezwyciężyć. Nabierają one wówczas konkretnego kształtu, przybierają pewną formę – stają się jaśniejsze. Dzięki werbalizowaniu emocji osoba skrzywdzona może podchodzić do nich bardziej racjonalnie, bezstronnie, a przez to także bardziej dojrzale i prawdziwie.

Jak nabyć płytę z rekolekcjami "Uzdrowienie z poczucia krzywdy"

Przeczytaj wstęp o. Augustyna do adwentowych rozważań rekolekcyjnych